Μια υπέροχη βόλτα με το ποδήλατο!

Είναι μία από αυτές τις μέρες που δεν βλέπεις την ώρα να γυρίσεις σπίτι για να βγείς βόλτα με το ποδήλατο.

Αρχίζεις να βγάζεις τα ρούχα σου, καθώς ανεβαίνεις τις σκάλες του σπιτιού σου, για να κερδίσεις χρόνο.

Υπέροχη λιακάδα, εξαιρετική θερμοκρασία τα καλά λευκά ρούχα για ποδήλατο, τα οποία φυλάς για μέρες σαν αυτή και… δρόμο. Το ποδήλατο πεντακάθαρο και καλογυαλισμένο, γουργουρίζει γλυκά κάτω από τα πόδια σου, καθώς η διάθεσή σου απογειώνει τις επιδόσεις σου.

Στη γνωστή διασταύρωση και στο δρόμο της επιστροφής πλέον… Κάπου εκεί τα πράγματα αρχίζουν να πηγαίνουν στραβά. Πρώτα η βαριά μυρωδιά, μετά ένας περίεργος θόρυβος καθώς οι τροχοί κυλούν στο δρόμο και μετά η ταμπέλα ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΡΓΑ.

Είναι πλέον αργά να κάνεις πίσω. Το τοπικό δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε ότι σήμερα είναι η κατάλληλη μέρα για να κάνει τον καλύτερο ασφαλτοτάπητα της περιοχής.

Εναλλακτικός δρόμος επιστροφής δεν υπάρχει, τα πρώτα πετραδάκια έχουν αρχίσει να εκτοξεύονται από τους τροχούς, καθώς η επιφάνεια τους έχει καλυφτεί από πίσσα και τα τραβάει σαν μαγνήτης. Πολύ σύντομα το πέλμα στα λάστιχα σου μοιάζει με FERRERO ROCHER, χωρίς όμως την ανάλογη απολαυστική γεύση.

Τα υπέροχα λευκά σου ρούχα αποκτούν πολλά μικρά μαύρα στιγματάκια, αμφιβόλου αισθητικής, τα οποία δεν παραπέμπουν σε εικαστική παρέμβαση και μάλλον ήρθαν για να μείνουν. Η ιδέα να καθαρίσεις τα λάστιχα με το γάντι καθώς γυρνάει ο τροχός, δεν βοηθάει πολύ, γιατί τα πετραδάκια που φεύγουν, αντικαθίστανται άμεσα από άλλα που κολλούν γοητευμένα στην πίσσα, ενώ το γάντι φροντίζει πλέον να διασπείρει αυτό το εξαιρετικό κολλώδες μαύρο υλικό (εξ’ου και μαύρος σαν πίσσα) όπου είναι δυνατόν. Τιμόνι, μανέτες, ταινία έχει και συνέχεια…

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το φορτηγό που ξεφόρτωσε τη πίσσα φεύγει από τον τόπο του εγκλήματος προς την ίδια κατεύθυνση με εσένα. Καθώς οι μεγάλοι τροχοί του φορτηγού περνούν γρήγορα δίπλα σου και τα δεκάδες μικρά και μεγάλα χαλίκια εκτοξεύονται με ταχύτητες πολλών mach προς το μέρος σου, δεν μπορείς να αποφασίσεις ποια σε πονούν περισσότερο: αυτά που χτυπούν το δέρμα σου ή αυτά που χτυπούν το ποδήλατο σου, σημαδεύοντας ανελέητα το καμάρι σου.

Δεν μπορείς να σταματήσεις… Τουλάχιστον σκέφτεσαι ότι την επόμενη φορά που θα περάσεις από το ίδιο σημείο ο δρόμος θα είναι χαρτί…

Αλλά τώρα που το καλοσκέφτεσαι αυτός ο δρόμος ήταν από τους λίγους που ήταν καλός ούτως ή άλλως…