Οι κρυφές και οι φανερές χαρές μιας αγοράς ποδηλάτου

Γιατί πάντα θα είμαστε παιδιά!

Υπάρχουν πολλά πράγματα, εκτός από την ίδια την ποδηλάτηση, που σχετίζονται με το ποδήλατο και μπορούν σαφώς να πυροδοτήσουν μια έκρηξη συναισθημάτων και να μας δώσουν πολύ μεγάλες χαρές.

Ένα από αυτά είναι και η αγορά ενός καινούργιου ποδηλάτου ή τέλος πάντων ενός πλαισίου, μιας και οι οικονομικές ανοχές στις τσέπες έχουν μειωθεί, αν όχι εξαφανιστεί εντελώς. Η όλη διαδικασία, από την αρχή που ξεκινούν οι πρώτες σκέψεις έως την εκπλήρωση της, μπορεί να χαρακτηριστεί τουλάχιστον συναρπαστική, γιατί ας μη λησμονούμε ότι η διαδικασία «του ταξιδιού»  είναι πολλές φορές πιο απολαυστική από την απόκτηση του αντικείμενου του πόθου, την «Ιθάκη».

Το ιδανικό σενάριο είναι η επιθυμία για την απόκτηση του νέου ποδηλάτου να προέρχεται από την ανάγκη ανανέωσης που μας διακατέχει σε διάφορες περιόδους της ζωής μας, ή από την ανάγκη για απόκτηση κάποιου «συντρόφου» καλύτερου από τον προηγούμενο. Το άσχημο σενάριο είναι η επιθυμία να αποτελεί ανάγκη που προέκυψε επειδή «απεβίωσε» το «ταίρι» μας, είτε από φυσιολογικά αίτια (φθορά κλπ.), είτε με βίαιο τρόπο (ατύχημα, κλοπή κλπ.). Δυστυχώς, όταν η όλη διαδικασία συμβαίνει με τα δεδομένα του άσχημου σεναρίου, και πιο συγκεκριμένα με την αγορά να προκύπτει ως ανάγκη λόγω κλοπής, όπως είχα την ατυχία προσφάτως να ανακαλύψω και ο ίδιος, στο φάσμα των θετικών συναισθημάτων προστίθενται αναπόφευκτα και κάποια άλλα αρνητικά. Η επιθυμία λοιπόν αυτή ψάχνει τον τρόπο να υλοποιηθεί και έτσι ξεκινάει μια αναζήτηση υποψηφίων «συντρόφων» προς απόκτηση.

Δε θέλω να μπω στη διαδικασία να αναφέρω τι πρέπει να προσέξει κάποιος για την επιλογή που θα κάνει. Θα σταθώ μόνο στο ότι θα πρέπει να έχει αποφασίσει τι ακριβώς επιθυμεί από το μελλοντικό «σύντροφό του» και από εκεί και πέρα μπορεί να ψάχνει και να ονειρεύεται. Εκεί αρχίζει και η μαγεία της διαδικασίας. Μορφές, σχήματα, χρώματα, συνδυασμοί, όλα αυτά περνούν από τα μάτια και γεμίζουν το μυαλό με όμορφες σκέψεις. Μια διαδικασία που καλό θα είναι να διαρκέσει κάμποσο, όχι μόνο για την αρτιότητα της επιλογής, αλλά πιο πολύ για τη λαχτάρα και τη χαρά που προσφέρει η αναζήτηση με τα γλυκά διλλήματα που σου θέτει. Χορταίνει το μάτι, η σκέψη και το μυαλό από το πλήθος των επιλογών και ουσιαστικά, η επιλογή αποτελεί το φιλτράρισμα όλων αυτών των εικόνων, στοιχείων και συναισθημάτων που μας έχουν προσφερθεί.  Όπως το μικρό παιδί που σαστισμένο στέκεται μπροστά στη βιτρίνα του μαγαζιού με τα παιχνίδια, που χαίρεται με όλα αυτά, το πλήθος τα σχήματα, τα χρώματα, τα θέλει όλα, αλλά φεύγει στο τέλος χαμογελαστό και πραγματικά χαρούμενο με το ένα, έστω και μικρό παιχνιδάκι που του πήραν οι γονείς του.

Εδώ άλλωστε είναι το κρίσιμο σημείο και για το δικό μας ταξίδι της αναζήτησης που θα μας οδηγήσει στην τελική μας επιλογή. Όταν γίνει αυτή η επιλογή, όποια κι άν είναι, σαν το μικρό παιδί, δεν θα πρέπει ξανακοιτάξουμε πίσω στη βιτρίνα με τα υπόλοιπα παιχνίδια, εάν θέλουμε πραγματικά να χαρούμε αυτό που αποκτήσαμε. Μπορεί να ανακαλύψουμε ότι κάποια άλλη επιλογή θα ήταν καλύτερη, είτε σε κάποια περιφερειακά, είτε σε βάρος, είτε σε τιμή, είτε σε κάτι άλλο. Δε θα πρέπει όμως να μας απασχολήσει πια για κανένα λόγο το ‘Ωχ, αυτό είναι πιο καλό από αυτό που πήρα, τι να κάνω τώρα… γιατί η χαρά της επιλογής και της απόκτησης του καινούργιου «συντρόφου» μας θα χαθεί σε ένα μαύρο σύννεφο μιζέριας και στεναχώριας χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός λόγος.

Πάντα θα υπάρχει κάτι καλύτερο, πάντα θα βγαίνει κάτι φθηνότερο, πάντα θα υπάρχει κάτι πιο ελαφρύ. Χαθήκαμε εάν μπούμε σε αυτή τη διαδικασία χωρίς τέλος μετά την καινούργια μας αγορά. Αυτό που  θα πρέπει να κάνουμε είναι να μη χάσουμε καμιά ευκαιρία να την ευχαριστηθούμε όσο πιο πολύ γίνεται εκεί έξω στο δρόμο, και όχι μεμψιμοιρώντας, ουσιαστικά χωρίς λόγο, μπροστά στις σελίδες κάποιου περιοδικού ή στην οθόνη του υπολογιστή. Το καινούργιο μας ποδήλατο έρχεται να μας βρει με σκοπό να μας κάνει πιο χαρούμενους και πιο ευτυχισμένους και όχι το αντίθετο, και στο χέρι μας είναι  να νοιώσουμε έτσι.

Καλοτάξιδο!