Tour De France 2015

Οι «φουρκέτες» προς τους ουρανούς

Ένα από τα βασικά «αξιώματα» που πρέπει να δεχτούμε, είναι ότι η ανηφόρα αποτελεί την πεμπτουσία της ποδηλασίας. Κατ’ επέκταση, και οι ανηφορικές φουρκέτες αποτελούν και τον δρόμο προς τον ουρανό. Ο ανήφορος δημιουργεί στον ποδηλάτη απόλυτα αισθήματα, ή τον λατρεύει ή τον μισεί χωρίς κάτι ανάμεσα. Ποιος όμως από εμάς δεν έχει αισθανθεί να τον συνεπαίρνει και να τον μαγεύει η διαδοχική εναλλαγή των κλειστών ανηφορικών στροφών σε μία ανάβαση, ασχέτως με το εάν μισεί ή λατρεύει τον ανήφορο;

Στο Γύρο της Γαλλίας του 2015 θα τολμούσαμε να πούμε ότι θα έχουμε το «πάρτι με τις φουρκέτες» σε δύο επεισόδια, στο 18ο και στο 20ο ετάπ. Γενικά, η διαδρομή του Γύρου για το 2015 περιλαμβάνει πολλά ανηφορικά ετάπ και μάλιστα έχει και πέντε τερματισμούς στο τέλος ανήφορου. Ένας γύρος που βολεύει πιο πολύ τους ποδηλάτες που πηγαίνουν καλά στον ανήφορο, ίσως ο κατάλληλος τρόπος να γιορταστεί η 40η επέτειος από την καθιέρωση της πουά φανέλας. Στο 18ο λοιπόν ετάπ, 10χλμ πριν τον τερματισμό στο SAINT-JEAN-DE-MAURIENNE, έχουμε την ανάβαση στο LACETS DE MONTVERNIER με τις 18 φουρκέτες, και στο 20ο ετάπ τον τερματισμό στο ALP D’HUEZ με τις θρυλικές 21 φουρκέτες. Ας τα δούμε λοιπόν αναλυτικά.

LACETS DE MONTVERNIER
Η ανάβαση αυτή βρίσκεται στο 18ο ετάπ του γύρου και 10χλμ πριν τον τερματισμό. Το όνομα της ανάβασης περιέχει την λέξη «δαντέλλα», κάτι που περιγράφει ακριβώς την πραγματικότητα, 18 φουρκέτες μέσα σε 3,4χλμ κάτι που σημαίνει μια φουρκέτα κάθε περίπου 150μέτρα. «Δεν σταματάς να στρίβεις, μέχρι να τελειώσει η μία στροφή, αρχίζει η άλλη», έτσι περιέγραψαν την ανάβαση αυτή όσοι την είδαν από κοντά. Η συγκεκριμένη ανάβαση πάντως χρησιμοποιείται για πρώτη φορά στο Γύρο Γαλλίας, παρότι βρίσκεται στην καρδιά των Άλπεων και δίπλα σε αναβάσεις που έχουν χρησιμοποιηθεί κατά κόρον τα προηγούμενα χρόνια. Οι διοργανωτές του Γύρου για χρόνια έβλεπαν το δρόμο να σκαρφαλώνει σαν φίδι, σχεδόν κάθετα στην πλαγιά του βουνού, αλλά είχαν την εντύπωση ότι είναι ένας χωματόδρομος που εξυπηρετεί τις ανάγκες τις περιοχής. Όταν ανακάλυψαν ότι είναι ασφαλτοστρωμένος, έσπευσαν να εντάξουν την ανάβαση στη διαδρομή του Γύρου. Παρότι ανεβαίνει μόνο κατά 286 μέτρα από την κοιλάδα, η ανάβαση έχει μια μέση κλίση 8%, αλλά πάνω στις φουρκέτες η κλίση σχεδόν διπλασιάζεται. Μια πραγματικά δύσκολη ανάβαση, εάν σκεφτεί κανείς ότι έρχεται μόλις 10χλμ. πριν τον τερματισμό με τους ποδηλάτες να έχουν διανύσει πάνω από 170χλμ όταν θα την συναντήσουν.

ALP D’HUEZ
Το ALP D’HUEZ είναι μια από τις μυθικές αναβάσεις στην ποδηλασία. Έχει αποτελέσει θέατρο επικών μαχών ανάμεσα σε θρύλους της ποδηλασίας, που μάχονταν είτε για τη γενική κατάταξη στο Γύρο Γαλλίας, είτε για τη νίκη στην κορυφή του, κάτι που από μόνο του είναι ικανό να κάνει το όνομα του νικητή να γραφτεί στην ιστορία της ποδηλασίας. Το ALP D’HUEZ αποτελούσε ένα πάρα πολύ γνωστό θέρετρο για χειμερινά σπορ.

Οι ιδιοκτήτες των εγκαταστάσεων, σε μια προσπάθεια να αυξήσουν την προσέλευση των επισκεπτών και εκτός της χειμερινής περιόδου πρότειναν στους διοργανωτές του Γύρου να το συμπεριλάβουν σε ένα ετάπ και μάλιστα, εάν ήταν δυνατόν, να γίνει και ο τερματισμός εκεί, με το αζημίωτο βέβαια. Και αυτό ήταν!!!! Πρώτη φορά συμπεριελήφθη στη διαδρομή του Γύρου το 1952 και είχε νικητή τον θρυλικό Fausto Coppi, ο οποίος αποσπάστηκε 6χλμ πριν τον τερματισμό αφήνοντας πίσω του τον μεγάλο Jean Robic. Μάλιστα στο συγκεκριμένο ετάπ είχαμε και την πρώτη τηλεοπτική μετάδοση του Γύρου. Έως τότε οι εκπληκτικοί ραδιοφωνικοί σχολιαστές μετέφεραν με την περιγραφή τους τις εικόνες στα μάτια των ακροατών.

Η ανάβαση περιλαμβάνει 21 φουρκέτες, έχει μήκος 13,8χλμ ξεκινώντας από το BOURG D’OISANS, μέση κλίση 8,1% με μέγιστη στο 13%, και ανεβαίνει συνολικά κατά 1.124 μέτρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι κάθε φουρκέτα έχει πάρει και το όνομα ενός νικητή της ανάβασης του ALP D”HUEZ, που βρίσκεται γραμμένο σε ταμπέλλα, και πολλές πια έχουν δύο ονόματα νικητών, αφού πλέον η συγκεκριμένη ανάβαση έχει χρησιμοποιηθεί ως τερματισμός πάνω από 21 φορές. Το πιο δύσκολο σημείο της βρίσκεται στην αρχή, στις πρώτες δηλαδή φουρκέτες, όπου η κλίση αγγίζει για αρκετή ώρα το 11%. Χαρακτηριστικό σημείο της ανάβασης, κάπου στα μέσα της διαδρομής, είναι η «γωνιά των Ολλανδών», το σημείο όπου παραδοσιακά στέκονται οι Ολλανδοί οπαδοί ντυμένοι στα πορτοκαλί, που αποτελεί το εθνικό τους χρώμα, ψήνοντας λουκάνικα και πίνοντας μπύρες, σε ένα τεράστιο υπαίθριο πάρτι, εμψυχώνοντας όλους του αθλητές.  Ένας μέσος ποδηλάτης καλά προπονημένος, θα πρέπει να υπολογίζει ότι θα ανέβει στο ALP D’HUEZ σε περίπου μία ώρα, ενώ το ρεκόρ της ανάβασης το έχει από το 1997 ο θρυλικός Marco Pantani, με το ασύλληπτο 37’:35”. Αξίζει πραγματικά να δει κάποιος στο YouTube την ανάβαση του 1997! Το ALP D’HUEZ είναι μια ανάβαση δύσκολη που δεν αφήνει τον αναβάτη να επαναπαυτεί  σε όλη τη διάρκεια της, και όποιος υπερεκτιμήσει τις δυνάμεις του στην αρχή, συνήθως το πληρώνει πολύ ακριβά αργότερα καθώς η διάρκεια και η κλίση παίρνουν το πάνω χέρι. Σίγουρα το ALP D’HUEZ θα αποτελέσει και αυτή τη φορά κομβικό σημείο για την εξέλιξη του Γύρου, καθώς αποτελεί το 20ο ετάπ και έρχεται την προτελευταία μέρα πριν την ολοκλήρωση του στο Παρίσι.

Η «γιορτή με τις φουρκέτες» έρχεται λοιπόν στο Γύρο της Γαλλίας 2015, αλλά σίγουρα ο μεγάλος απών θα είναι γνωστός «Διάβολος» που με την τρίαινα και το υπερμέγεθες ποδήλατό του έδινε χρώμα στα ανηφορικά ετάπ. Ο συμπαθής Didi «The Devil» Senft, 62 ετών πια, ανακοίνωσε πριν λίγο καιρό ότι αποσύρεται και κρεμάει την τρίαινα του λόγω προβλημάτων υγείας και από έλλειψη χορηγών. Τα τελευταία χρόνια χορηγός του ήταν μια μεγάλη εταιρεία ποδηλατικού εξοπλισμού.

Σίγουρα πάντως, με ή χωρίς τον Didi, καλό θα είναι να μη λείψει κανείς από το «πάρτι» γιατί μετά θα έχουμε να θυμόμαστε και να λέμε πολλά.