Eurobike: Μια νέα εποχή για το ποδήλατο!

Ποιο είναι το κοινό του ποδηλάτου;

Το Eurobike 2022 ξεκίνησε και είναι αρκετά διαφορετικό από τα περασμένα χρόνια, με πολλές αλλαγές στο ύφος αλλά και στο περιεχόμενο. Κατά πόσο όμως είναι για καλό;

 

Παρακολουθούμε το Eurobike από την πρώτη κιόλας χρονιά που κυκλοφόρησε το περιοδικό MBike – από το φθινόπωρο του 1999. Θυμάμαι ακόμη τον Gary Klein, έναν από τους σημαντικότερους κατασκευαστές ποδηλάτων – οι πιο παλιοί τον θυμούνται – να κάθεται κάπου στο πάτωμα, με την βερμούδα και τις σαγιονάρες και να ξεφυλλίζει το πρώτο τεύχος του περιοδικού, φανερά εντυπωσιασμένος που κάτι τέτοιο όχι μόνο κυκλοφορούσε στην Ελλάδα αλλά είχε και θέμα για την αμερικάνικη Klein που τότε αντιπροσώπευε ο Νίκος Σιγανός.

Πολλά χρόνια πέρασαν από τότε – 23 για την ακρίβεια – πολλές αλλαγές έγιναν και το Eurobike παρέμεινε για πολλά χρόνια ιδιαιτέρως ενδιαφέρον. Μέχρι πριν από 4 περίπου χρόνια, που τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα σχεδόν… επιδεικτικά (πληγώθηκε το Eurobike, το ξέρω) δεν πήγα για δυο χρονιές ακριβώς γιατί δεν έβρισκα κανένα ενδιαφέρον.
Οι «μεγάλοι» είχαν αποχωρίσει, η έκθεση προσπαθούσε να βρει τα πατήματά της αλλά ταυτόχρονα ήταν και πολύ μεγάλη σε επίπεδο κύκλου εργασιών για να διακόψει.
Όμως, γιατί υπήρξαν αυτοί οι περίεργοι… κλυδωνισμοί;
Μήπως έφταιγε το internet; Το γεγονός πως αφού κάποιος μπορούσε να δει τα προϊόντα την ημέρα που κυκλοφορούσαν στην οθόνη του υπολογιστή του, γιατί να κάνει χιλιάδες χιλιόμετρα και έξοδα;

 

Η αρχή μιας νέας εποχής

Σήμερα για πρώτη φορά κατάλαβα το γιατί.
Προφανώς το internet λειτούργησε για πολλούς «εκδικητικά»: σιγά μην κάνω τόσο κόπο και τόσα έξοδα για να επισκεφθώ μια έκθεση ή σιγά μην πληρώσω τόσο ακριβά το περίπτερο για να συμμετάσχω.
΄Όμως, άλλο το… ζουμ και τα B2B sites και άλλο η φυσική παρουσία, η επαφή και – ακόμα πιο σημαντικό, κατά τη γνώμη μου – η σφαιρική εικόνα που σχηματίζει κάποιος σε μια έκθεση.
Διότι εκεί είναι που πραγματικά παίρνει την αίσθηση της αγοράς και των τάσεων.
Και αυτό μπορεί φέτος να πετύχει στο Eurobike.

 

Το ποδήλατο γίνεται «χρηστικό»

Ένας φίλος του MBike μας έκανε την ερώτηση «Τι γίνεται στο Eurobike; Μειώνεται η παραγωγή των συμβατικών ποδηλάτων προς χάρη των ηλεκτρικών;» Και ήθελα να του απαντήσω προσωπικά ακριβώς γιατί κάτι αντίστοιχο σκεφτόμουν κάνοντας την πρώτη καθιερωμένη γενική βόλτα στην έκθεση.
Στο φετινό Eurobike κυριαρχούν τρεις τάσεις: τα ηλεκτρικά, τα cargo και ο ποδηλατικός τουρισμός. Κι αυτό, δεν έχει να κάνει με το marketing που δημιουργούν οι ποδηλατικές εταιρείες αλλά με τις ανάγκες των καταναλωτών!
Και γιατί αυτό είναι καλό; Επειδή πλέον το ποδήλατο περνάει από τη φάση του χόμπι και της άθλησης και γίνεται χρηστικό! Στην κεντρική Ευρώπη (κυρίως) μια μεγάλη γκάμα κοινού αγοράζει ποδήλατα ακριβώς επειδή είναι ηλεκτρικά, επειδή είναι cargo, επειδή του δίνουν το πλεονέκτημα να ταξιδέψει ή να κάνει τις δουλειές του.

 

 

Με λίγα λόγια, επειδή θέλει ποδήλατο για να αντικαταστήσει το αυτοκίνητο. Και τι έκανε ως τώρα με το αυτοκίνητο που δεν θέλει να το κάνει πια; Μεταφέρει τα παιδιά στο σχολείο, παίρνει τον σκύλο μαζί στις διακοπές, πάει στη δουλειά και δεν θέλει να ιδρώνει ούτε να ενδιαφέρεται για το αν θα βρει μια ανηφόρα στη διαδρομή, κάνει πιο μακρινές αποστάσεις από τα 5 – 6 χιλιόμετρα που είναι μια λογική απόσταση για μετακίνηση και επιλέγει να κάνει ποδηλατικές διακοπές το καλοκαίρι!
Για όλους αυτούς – επειδή, ευτυχώς, είναι πολλοί – η αγορά έχει αλλάξει πρόσωπο.

 

 

Ποιος κάνει ποδήλατο;

Οι αθλούμενοι και οι… άλλοι. Oι απλοί, καθημερινοί πολίτες που επιλέγουν ποδήλατο γιατί τους εξυπηρετεί. Για τους αθλούμενους και τους χομπίστες, ευτυχώς υπάρχουν επιλογές: carbon πανάλαφρα και aero πλαίσια, ηλεκτρονικές αλλαγές, εντυπωσιακές αναρτήσεις, περιφερειακά, τα πάντα. Σχεδόν δεν λείπει κάτι. Και όταν βλέπουμε κινήσεις όπως το ότι η Shimano βγάζει την 105 ηλεκτρονική (παρά τις γκρίνιες των λίγο γκρινιάρηδων) σημαίνει πως σε λίγο καιρό οι σειρές θα είναι ηλεκτρονικές, χωρίς καλώδια και τριβές. Και θα γίνουν πιο φτηνές. Όπως έγινε με τα δισκόφρενα που τώρα τα βρίσκουμε και στα ποδήλατα των 300 ευρώ.
Τα ποδήλατα για τους χομπίστες και τους αθλούμενους λοιπόν ήταν ήδη πολλά, σε υψηλό επίπεδο και είναι μια χαρά.
Αυτό που δεν υπήρχε, ήταν πολλές επιλογές για όλους τους άλλους: κράνη που δεν μοιάζουν με κράνη, ρούχα για να πας στη δουλειά ή για καφέ, τσάντες για να πας από ένα μήνα διακοπές μέχρι στο σινεμά, αντικλεπτικά – έχει γεμίσει η αγορά αντικλεπτικά – εφαρμογές, φώτα, φώτα που τα βάζουν και με νταλίκα και όλα εκείνα που θα κάνουν πιο εύκολη τη ζωή κάποιου που θα αποφασίσει να βγάλει από τη ζωή του το αυτοκίνητο και να βάλει το ποδήλατο.

 

 

Ο χαρακτηριστικός γκρινιάρης!

«Τι λες ρε φίλε, και θα δώσω εγώ 5.000 για cargo; Για κορόιδα ψάχνεις; Θα δώσω 2000 χιλιάδες για ηλεκτρικό; 100 ευρώ η τσάντα;»
Αλλά το να δώσει 20.000 για ένα σωρό σίδερα ενάμιση τόνο που χάνουν το 30% της αξίας του με το που βάζει το κλειδί και θέλει 1.000 κάθε χρόνο για σέρβις και ασφάλεια και 100 ευρώ την εβδομάδα βενζίνη είναι φτηνό…
Μα, αυτή είναι η ουσία, γι’ αυτό όλα αυτά τα ποδήλατα.

Δυστυχώς δεν έχω τα νούμερα για το κατά πόσο μειώνονται οι πωλήσεις αυτοκινήτων στην Ευρώπη. Ξέρω όμως ότι έχουν σταθεροποιηθεί σε υψηλά νούμερα οι πωλήσεις ηλεκτρικών ποδηλάτων – δηλαδή, χρηστικών ποδηλάτων, όχι ποδήλατα για να ανέβω την Πάρνηθα ή να κάνω τον Van Aert την Κυριακή το πρωί (όχι πως υπάρχει κάτι κακό σε αυτό, φυσικά αστειεύομαι) – κι αυτό σημαίνει πως όλο και περισσότεροι τα χρησιμοποιούν.
Και αυτοί φαίνεται πως αποτελούν νέο κοινό, που απλώς δεν θα έπαιρνε ποδήλατο αν δεν υπήρχαν τα πλεονεκτήματα του ηλεκτρικού. Άρα, μιλάμε για ένα διαφορετικό κοινό.
Δηλαδή, μην τρομάζετε, δεν θα σταματήσουν τα brevets και οι «προπονήσεις» στην παραλιακή! Απλώς θα αυξηθούν τα ποδήλατα, ακριβώς επειδή υπάρχει η επιλογή των ηλεκτρικών και των cargo. Γιατί αλλιώς, πώς θα πας διακοπές με βαλίτσες, μωρά και κατοικίδια;

 

 

Πόσο μακριά είναι η Ελλάδα απ’ όλα αυτά;

Από μας θα εξαρτηθεί, είναι η απάντηση. Από τη μια έχουμε την έλλειψη υποδομών, την αδιαφορία ή καλύτερα την άγνοια της πολιτείας και της τοπικής αυτοδιοίκησης και από την άλλη έχουμε τον τελικό καταναλωτή. Δεν θα μεταφέρω τις ευθύνες στον πολίτη για το ότι δεν έχουμε παραπάνω ποδήλατα αλλά… έχει βάλει κι αυτός το χεράκι του!
Και οι λόγοι είναι πολλοί. Αλλά αυτό είναι θέμα άλλης κουβέντας…

Eurobike 2022: μια νέα εποχή

Αυτές είναι οι πρώτες σκέψεις μου για τη φετινή έκθεση του Eurobike και γι’ αυτό θεωρώ πως θέτει τις βάσεις για μια νέα αρχή στο ποδήλατο και μάλιστα πολύ ενδιαφέρουσα. Κάνει το ποδήλατο περισσότερο προσιτό – ως επιλογή μετακίνησης – σε μια μεγάλη μερίδα ατόμων και, μη γελιόμαστε, όσοι χρησιμοποιούν το ποδήλατο για προπόνηση ή αγώνες, σπανίως το χρησιμοποιούν για άλλους σκοπούς. Εξαιρέσεις υπάρχουν αλλά είναι εξαιρέσεις!

Το Εurobike αποτελεί τη σημαντικότερη διεθνή έκθεση ποδηλάτων στον κόσμο. Οι εκθέσεις της Αμερικής είναι… αμερικάνικες και της Ταΐβάν λίγο… κινέζικες… Το Eurobike είναι μια παγκόσμια σταθερά για το ποδήλατο και χαίρομαι πολύ που φαίνεται πως ξεπέρασε ήδη το τέλμα στο οποίο είχε περιέλθει τα προηγούμενα χρόνια και θα επιστρέψει – ήδη επέστρεψε – δυναμικά. Και με νέα χαρακτηριστικά!