Σκέφτεσαι fixάκι; Γιατί να προτιμήσω ένα Fixed Gear ποδήλατο

Ο Παναγιώτης Σινόπουλος μας εξηγεί τη σχέση του με τα fixed gear

Όταν λέμε fixed gear εννοούμε ποδήλατο το οποίο έχει ένα μόνο γρανάζωμα. Το πεταλάρισμα είναι συνεχόμενο και τα πόδια σου δεν μπορούν να ρολάρουν πάνω στο πετάλι αλλά αντιθέτως πρέπει να βρίσκονται συνέχεια εν κινήσει. Είναι ουσιαστικά ποδήλατα πίστας τα οποία χρησιμοποιούνται και για καθημερινή μετακίνηση στην πόλη.

Η πρώτη μου επαφή με τα ποδήλατα fixed gear έγινε το 2012. Εκείνη την εποχή υπήρχε μια έξαρση στην ποδηλατική σκηνή της Αθήνας για το συγκεκριμένο είδος ποδηλάτου και ήταν επίσης η εποχή που τα πρώτα ποδηλατάδικα αποκλειστικά για fixed gear είχαν αρχίσει να ξεπηδούν στην πόλη.

Η αφορμή για την πρώτη μου αγορά τέτοιου είδους ποδηλάτου ήταν μια κουβέντα που είχα σε κάποιο ποδηλαταδικο για το τι ποδήλατο να αγοράσω μια και το mountain bike που είχα στην κατοχή μου μέχρι τότε είχε μόλις κλαπεί. Ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού με ρώτησε, «γιατί δεν αγοράζεις ενα φιξάκι;» και κάπως έτσι μπήκα στο τρυπάκι.
Μερικές μέρες αργότερα κυκλοφορούσα με ένα fixed gear στους δρόμους της Αθήνας.

Ομολογώ πως η χρήση του στην αρχή δεν ηταν καθόλου εύκολη. Το ποδήλατο που είχα αγοράσει τότε, είχε τη δυνατότητα να χρησιμοποιείς είτε ενα ελεύθερο γρανάζι είτε ένα fixed, τα οποία και τα δύο βρισκόντουσαν στην πίσω ζάντα στις δυο μεριές του κέντρου της και μπορούσες να επιλέξεις ποια πλευρά της ζάντας θα συνδέσεις με την αλυσίδα ούτως ώστε να είχες ενα single speed (ένα γρανάζωμα, ελεύθερο ρολάρισμα) ή ενα fixed gear ποδηλατο. Μετά από αυτό το αρχικό στάδιο συνηθίζεις στη χρήση του και «αναγκαστικά» προχωράς με πιο aggressive επιλογές.

Ο λόγος που μου αρέσει το συγκεκριμένο είδος ποδηλάτου είναι η ελευθερία που  αισθάνομαι όταν το καβαλάω και το γεγονός ότι εγώ ελέγχω απόλυτα την οδήγηση του.

Έχεις ένα σκελετό κούρσας, πιο ελαφρύ όμως εφόσον δεν υπάρχουν ταχύτητες, ο οποίος στέκεται επάξια στην καθημερινή commuting χρήση που υποβάλλεται. Η συντήρηση του είναι πολύ εύκολη και δεν κοστίζει ιδιαίτερα και είναι πολύ εύκολα και ενδιαφέρων τα upgrade που μπορείς να κάνεις και να δεχθεί το ποδήλατο. Είτε σε επίπεδο κύλησης (ζάντες, λάστιχα) είτε σε επίπεδο περιφερειακών (τιμόνι, σέλα, πεταλιέρα).

Η κουλτούρα fixed gear έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερα στην Ευρώπη σε επίπεδο commuting, bike messenger, αγώνες Criterium κάτι που σου προσφέρει τη δυνατότητα να ταυτιστείς με το συγκεκριμένο είδος ποδηλάτου και να το αγαπήσεις.

Δεν χρειάζεται να ανησυχείς για το ποια ταχύτητα θα χρησιμοποιήσεις, μιας και δεν υπάρχουν. Η ροπή που δημιουργείται πεταλάρωντας σε ανηφορικά σημεία σου επιτρέπει με λίγο παραπάνω πετάλι να ανηφορίσεις πιο εύκολα απ´ότι να άλλαζες ταχύτητα μιας και το γρανάζωμα δεν είναι ελεύθερο και η πεταλιέρα γυρνάει συνεχόμενα.

Εδώ πρέπει να αναφερθεί πως ένα μπροστινό φρένο θα ήταν χρήσιμο, αλλά με μεγάλη προσοχή στη χρήση του, διότι αντίστοιχα σε κατηφορικά κομμάτια η πεταλιέρα συνεχίζει να γυρνάει ασταμάτητα οπότε χρειάζεται είτε να τσιμπήσεις λίγο μπροστινό φρένο είτε να κάνεις κόντρα με τα δεμένα στα πετάλια πόδια σου (τραβάς και με τα δυο πόδια σου τα πετάλια προς την αντίθετη απο τη φορά τους κατεύθυνση).

Για μένα πλέον αποτελεί από τις πρώτες μου επιλογές στην καθημερινή μετακίνηση μου στην πόλη και θεωρώ τον εαυτό μου ιδιαίτερα τυχερό μια και η ενασχόληση μου με το fixed gear με έχει βοηθήσει και στην επαγγελματική μου ανάπτυξη και τη γνωριμία μου με ανθρώπους και κουλτούρες απο διαφορετικές χώρες.

* Ο Παναγιώτης Σινόπουλος είναι project manager του ποδηλατικού οργανισμού Cities for Cycling και συνεργάτης του MBike.