100αρι Αγίων – Tour d’ Attica

Μια απαιτητική δοκιμασία που έγινε απλά μια μεγάλη βόλτα

Κείμενο: Γρηγόρης Παπακανδεράκης
Φωτό: Άλεξανδρος Μακρής

Νοέμβριος 2013 και η παρέα ετοιμάζεται για μια μεγάλη δοκιμασία, μια διαδρομή 100 χιλιομέτρων.

Κάποιοι είχαν κατακτήσει αυτά τα χιλιόμετρα, κάποιοι άλλοι όχι, τώρα όμως έπρεπε να τα κατακτήσουμε παρέα σε 6 ώρες που ήταν ο επιθυμητός στόχος. Η διαδρομή ήταν σχεδιασμένη να κυκλώσει τον Υμηττό αφού πρώτα περάσει από τους πρόποδες της Πάρνηθας. Θέλαμε να καταφέρουμε να εισάγουμε μια ακόμα βόλτα, μεγαλύτερη από την καθιερωμένη της Δευτέρας, που θα γινότανε μια Παρασκευή κάθε 6 περίπου εβδομάδες με τον γνωστό Άγιο ρυθμό, που εκείνη την εποχή φλέρταρε με τα 20 χιλιόμετρα την ώρα.

Ο στόχος επετεύχθη με την επιστροφή μας στο γνωστό σημείο αποθεραπείας να λαμβάνει χώρα λίγο πριν τη μία τα ξημερώματα,  εξαντλημένοι και έτοιμοι να φάμε τα πάντα μετά από το 6ωρο ποδηλατικό μας ταξίδι στην Αττική. Από το βράδυ εκείνο οι  Παρασκευές μας είχαν βρει πλέον τη βόλτα που τους ταίριαζε και πολλοί από εμάς ξεκίνησαν τα σχέδια για το πρώτο τους μπρεβέ, ενώ όσοι είχαν ήδη ξεκινήσει, άρχισαν να φλερτάρουν με τα πρώτα 300αρια και 400αρια.

Το 100αρι των Αγίων αποτέλεσε το κίνητρο για πολλούς φίλους να δοκιμάσουν κάτι παραπάνω από τις γνωστές βόλτες της εποχής και να δοκιμάσουν τα μπρεβέ ακόμα και την αγωνιστική ποδηλασία. Σήμερα η παρέα αριθμεί αρκετούς super randonneurs και πολύ περισσότερους randonneurs.

Από την πρώτη δεκάδα που τόλμησε το πρώτο 100αρι το κρύο εκείνο βράδυ του Νοεμβρίου και με πολλούς φίλους να περνάνε κατά καιρούς από την πλατεία τις Παρασκευές εκείνες, καταφέραμε να φτάσουμε  αισίως τις 23 100άρες βόλτες των 30-60 ατόμων με όμορφες και δύσκολες στιγμές να μας συντροφεύουν τις Παρασκευές μας.

Το μαγικό σε όλες αυτές τις βόλτες είναι ότι καθένας από εμάς τις βιώνει με τον δικό του μοναδικό τρόπο, σαν βόλτα ρουτίνας ή σαν μια δοκιμασία που ξεπερνά τα όρια μας ή ότι άλλο, δεν έχει τόσο σημασία. Σημασία έχει ότι αρκετές από τις Παρασκευές του χρόνου, μαζευόμαστε γύρω γύρω στα παγκάκια της πλατείας περιμένοντας να ξεκινήσει μια ακόμα βόλτα που θα μας συντροφεύσει για τις επόμενες 5-6 ώρες της νύχτας, αλλά θα κρατήσει εικόνες και συναισθήματα που θα μας συντροφεύουν για όλη την υπόλοιπη ζωή μας.

Σας περιμένουμε λοιπόν!!

Συνεχίζεται…