Η ομάδα μου – η Πατρίδα μου

Κείμενο: Χρήστος Μαυροθαλασσίτης
Φωτογραφία: Vas Spy

Τραγούδι ποίημα θέλησα, μαζί σας να τα πιω
σ΄ ανηφοριές χρυσόκαρδες, σφυγμούς ανά λεπτό.
Δεν ψάχναμε τον Άγιο, Μεσσία αρχηγό
μόνοι μαζί με θέληση, αγάπη στο τροχό.
Μητ΄ υπουργούς ψηφίσαμε, στα έδρανα λευκό
το μέσον το ξεχάσαμε, καθείς με το σταυρό.
Από πλατειά κινήσαμε, σαν σύνταγμα θαρρώ
σημαίες τάχας είχαμε, φουλάρι στο λαιμό.
Ψήφο κανείς δεν ζήτησε, συμμετοχές σωρό
δυo αρχηγοί Ανάργυροι, κι οι υπόλοιποι παρών.
Τι Υμηττοί τι Διόνυσοι, Πεντέλες στο χορό
Μαρκόπουλα Αρτέμιδες, στο Πέραμα Σχιστό.
Μα και στην Πόλη ανάμεσα, στα τρόλεϊ συρμό
με τα ταξί κορνάρουμε, στις πιάτσες χαλασμό.
Νά ΄σου Ραφήνα γόησσα, γυρνάμε από Τρελλό
το βράδυ ξάφνου αντίκρισα, τον Κρεμαστό Λαγό.
Υπέξ τον Λιάκο βάλαμε, στον Γερμανό σκοπό
Κουκή και Ζάππα σύνορα, εις τους εχθρούς σκουπό.
Την Έφη μας στα γράμματα, δια βίου να μεθώ
Στράτο στα φαναρτζίδικα, ματσακονί καλό.
Γιώργος ο Κιού στα μόνιτορ, με ζουμ να σε χαρώ
Αντώνης γυμναστήριο, κολάν εφαρμοστό.
Πλήθος Αγίων ψάλλουσι, Δευτέρα εν χορώ
καμπάνα είν΄ το σύνθημα, με Σπάι σημαντρό.
Με Παρταράκη ψήνομαι, αντάρτης να γινώ
με Λίλιαν πινέλο, και Σάββα χορηγό.
Δεν έχουμε συνθήματα, μνημόνια κακό
στα δυo μας πόδια βρίσκονται, ψυχή μας και μυαλό.
Ούτε νοβάρτις πίνουμε, μας φτάνει το νερό
καφέ μονάχα vero, και σύκο πλακωτό.
Είμαστε συμπολίτευση, αυτό είν το μυστικό
στον Άλεξ κ Γρηγόρη, (μην τους το πείτε αυτό).
Πατρίδα μου μας ζήλεψες, στα ίσα σε ρωτώ:
τι από όλα θα ΄θελες ?– στους ΑΓΙΟΥΣ να ΄ρθω