Το ταξίδι είναι προτεραιότητα για μένα

Ένας ταξιδιώτης με ποδήλατο, ανακαλύπτει πρώτα την Ευρώπη και στη συνέχεια βάζει πλώρη για Ασία

Τον Sebastian συνάντησα τυχαία, έξω από την Γκαλερί της Ρεβέκκας Καμχή, σε μια βόλτα του Skirt Ride στις Γκαλερί της Αθήνας… Εντελώς τυχαία δηλαδή.

Μετά τις πρώτες ερωτήσεις, δηλαδή “Τι γυρεύεις εσύ εδώ με ποδήλατο”, δεν άντεξα να μην του ζητήσω να γνωριστούμε καλύτερα και να τον ρωτήσω για την εμπειρία του.

Στο μυαλό μου είχα έναν… σκληροπυρηνικό ποδηλάτη, φανατικό των χιλομέτρων, κάποιον που θα είχε γεννηθεί πάνω στο ποδήλατο και θα είχε πίσω του χρόνια εμπειρίας. Η πραγματικότητα ήταν εντελώς διαφορετική.

Ο Sebastian δεν είναι ποδηλάτης, είναι ένας ταξιδιώτης που επίλεξε το ποδήλατο γιατί ήταν ο πιο… βολικός τρόπος για να ανακαλύψει τον κόσμο!

Η κουβέντα μαζί του κύλησε σαν να είμαστε χρόνια φίλοι. Καθίσαμε στο Spollati, στην οδό Αιόλου, με θέα την Ακρόπολη. Μόλις με είδε περιεργάστηκε πρώτα το ποδήλατό μου, μου είπε πως κάπου στη Σλοβενία είχε συναντήσει μια οικογένεια που ταξίδευε με Brompton – και πήγαιναν πιο γρήγορα από κείνον – και στη συνέχεια ασχοληθήκαμε να ασφαλίσουμε τα ποδήλατα στα κάγκελα της πλατείας πριν καθίσουμε για το τσάι μας.

Η πρώτη ερώτηση μου ήρθε αυτόματα: Πόσο καιρό κάνεις ποδήλατο – και περίμενα να μου πει κάτι σαν, ξεκίνησε πριν… εκατό χρόνια!

“Ξεκίνησα ποδήλατο πολύ μικρός, όπως όλοι, με ένα παλιό με βοηθητικές το οποίο αγαπούσα τόσο πολύ ώστε ο πατέρας μου αναγκάστηκε να το… πετάξει, προκειμένου να χρησιμοποιήσω το πρώτο μου «κανονικό» ποδήλατο ένα Raleigh.

Όμως τα ταξίδια με το ποδήλατο τα ξεκινήσα… φέτος τον Ιούλιο! Ο λόγος ήταν διαφορετικός από ότι ίσως φαντάζεστε”, πρόσθεσε βλέποντας την έκπληξή μου.

“Ας ξεκινήσουμε απ’ ότι λατρεύω τα ταξίδια. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτά. Και γι’ αυτό, από πολύ μικρός ταξίδευα με σακίδιο σε όλον τον κόσμο. Mου άρεσε να περπατάω. Όμως έχω ένα πρόβλημα στο γόνατο και δεν μπορώ να περπατάω όσο θα ήθελα…

Βρισκόμουν λοιπόν στην Ινδία και – επειδή δεν μπορούσα να περπατήσω αρκετά – νοίκιασα ένα ποδήλατο.

Και τότε κατάλαβα πως μόλις είχα βρει τη λύση στο πρόβλημά μου!”

Ο Sebastien είναι άλλη μια απόδειξη πως το ποδήλατο είναι για όλους, πως δεν χρειάζονται χρόνια προϋπηρεσίας και δεκάδες χιλιόμετρα στα πόδια για να ξεκινήσεις. Έτσι κι αλλιώς, αν ξεκινήσεις, θα τα κάνεις τα χιλιάδες χιλιόμετρα…

“Μερικούς μήνες αργότερα, αποφάσισα να δοκιμάσω το Παρίσι-Αμστερνταμ με ποδήλατο. Να δω αν θα τα καταφέρω. Αυτό ήταν. Η ζωή μου μόλις είχε αλλάξει.

Δε μ’ αρέσει να βάζω μεγάλους στόχους που ίσως δεν μπορέσω να ολοκληρώσω, όπως για παράδειγμα το να κάνω του γύρου του κόσμου. Προτιμώ πιο βραχυπρόθεσμους στόχους.

Έτσι λοιπόν αποφάσισα να ξεκινήσω από το Παρίσι για τη Βιέννη, έχοντας στο πίσωω μέρος του μυαλού μου πώς, αν όλα πήγαιναν καλά, θα έφτανα ως την Αθήνα.

Το ταξίδι ως το Άμστερνταμ με ένα «τυχαίο» ποδήλατο – δεν το έψαξα καθόλου, αγόρασα ό,τι πιο φτηνό βρήκα – μου είχε επιτρέψει να καταλάβω τι θα ήθελα από ένα ποδήλατο.

Έτσι επένδυσα σε ένα Surly που είχε όλα όσα μου είχαν λείψει στην πρώτη μου αυτή διαδρομή και είχα αποφασίσει πως θα ήθελα από ένα ποδήλατο: ήταν άνετο, ανθεκτικό, αξιόπιστο – ιδανικό για κάποιον που ήθελε να ταξιδεύει χωρίς να ανησυχεί για τεχνικά θέματα”.

Η Ευρώπη μέσα από το Eurovelo

“Η επιλογή μου ήταν να ακολουθήσω το Eurovelo 6. Μία διαδρομή που είχε όλα τα στοιχεία που θεωρούσα απαραίτητα για το ταξίδι μου: ασφάλεια, άνεση, αρκετούς συν-ταξιδιώτες κατά μήκος της διαδρομής και άφθονες υποδομές – από camping και εστιατόρια έως ντους και wc.

Μοναδικό μειονέκτημά της δεν είχε το χαρακτήρα της… περιπέτειας μια που όλη η διαδρομή, ήταν άψογα σηματοδοτημένη και ασφαλής. Δηλαδή, πιο τέλεια απ’ όσο θα ήθελα…” Ο Sebastien χαμογελάει και το πρόσωπό του φωτίζεται.

“Όμως σε αυτή την πρώτη προσπάθεια, σκοπός μου ήταν να φτάσω στον προορισμό μου και όχι η περιπέτεια! Διέσχισα τη Γαλλία, την Ελβετία, τη Γερμανία και έφτασα τελικά στην Αυστρία. Ο πρώτος στόχος είχε επιτευχθεί!”

 

Και πόσες ώρες την ημέρα ποδηλατούσες; Πόσο γρήγορα πήγαινες; “Στο ταξίδι δε θέλω να βιάζομαι. Ξυπνάω νωρίς το πρωί και ξεκινώ γύρω στις 9 και πάω όσο αντέχω, συνήθως 6 ώρες, με στάσεις και πηγαίνω αργά, γύρω στα 14 μέση ωριαία. Και φυσικά σταματώ όπου μου αρέσει για να δω το τοπίο ή μια πόλη. Αυτό είναι άλλωστε και ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα του να ταξιδεύεις με ποδήλατο!”

Όμως ταξίδι χωρίς απρόοπτα δεν υπάρχει κι έτσι, στο κέντρο της Ευρώπης και όχι σε κάποια απομακρυσμένη περιοχή, άρχισαν τα προβλήματα που ήταν… αστικού χαρακτήρα!

“Στη Βιέννη έμεινα μερικές μέρες – αρκετές φαίνεται για να μου κλέψουν το ποδήλατο! Αυτό θα μπορούσε να είναι… πρόβλημα για τη συνέχεια του ταξιδιού αλλά ευτυχώς είχα αρκετά χρήματα για να αγοράσω ένα ολόιδιο!

Με νέο ποδήλατο λοιπόν συνέχισα για Σλοβενία, Κροατία, Μαυροβούνιο, Αλβανία και τελικό προορισμό Ελλάδα, καθώς η Αθήνα ήταν πια ο επόμενος στόχος μου. Μετά το πρώτο σκέλος του ταξιδιού που έληξε με επιτυχία είχα καταλάβει πως τελικά μπορούσα να τα καταφέρω και μάλλον ήταν πιο… εύκολο απ’ όσο φανταζόμουν!

Έτσι 5 μήνες και 6000 χιλιόμετρα αργότερα έχω τη χαρά να βρίσκομαι στο κέντρο της πόλης, στην οδό Αιόλου και να πίνω το τσάι μου βλέποντας την Ακρόπολη!”

Στις ερωτήσεις πώς κύλησε το ταξίδι, αν υπήρχαν προβλήματα ή κάτι δύσκολο βρε παιδί μου, η απάντηση κάθε φορά ήταν “Είναι μάλλον απλό, γίνεται”. Και ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στο να διασχίσεις με ποδήλατο; Ο χρόνος! Να βρεις τον απαραίτητο χρόνο και ο Sebastien έχει αποφασίσει πως δε θα ζει για να δουλεύει αλλά θα… δουλεύει για να ζει! Κι έτσι, ένα χρόνο εργάζεται σκληρά κάνοντας οτιδήποτε μπορεί να κάνει κι έναν χρόνο ταξιδεύει!

“Για μένα το ταξίδι δεν είναι κάτι που κάνω όταν έχω ελεύθερο χρόνο ή στις διακοπές μου. Είναι προτεραιότητα στη ζωή μου. Δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά από το να ταξιδεύω και να δουλεύω σκληρά, κάνοντας ό, τι χρειάζεται για να μαζέψω χρήματα για το επόμενο ταξίδι μου.

Το ποδήλατο μου έδωσε τη χαρά να δω τη ζωή με άλλο μάτι. Μπορείς να φτάσεις ως τα άκρα του κόσμου μόνο με τη δύναμή σου και δεν χρειάζεται καν να είσαι τόσο δυνατός!”