mbike.gr ο κόσμος του ποδηλάτου
Ήταν μια εξαιρετική χρονιά…
Ο Pogacar γίνεται ο τρίτος ποδηλάτης στην ιστορία που πετυχαίνει το «Triple Crown» της αγωνιστικής ποδηλασίας. Το «Triple Crown» θεωρείται ίσως η μεγαλύτερη κατάκτηση στην αγωνιστική ποδηλασία δρόμου. Σημαίνει πως ο κάτοχός του έχει κερδίσει δύο από τους τρείς μεγάλους γύρους και το παγκόσμιο πρωτάθλημα, την ίδια χρονιά.
Συνήθως σημαίνει πως έχει κερδίσει Γύρο Ιταλίας και Γύρο Γαλλίας και Παγκόσμιο αλλά και η Vuelta (αντί για την Ιταλία) θεωρείται αποδεκτό…Ο Τadej Pogacar λοιπόν κέρδισε το «καλό» το Triple Crown και είναι ο τρίτος ποδηλάτης στην ιστορία που το πετυχαίνει ύστερα από τον Eddy Merckx (1974) και τον ιρλανδό Stephen Roche το 1987.
«Δεν μπορώ να το πιστέψω», δήλωσε ο ίδιος φανερά συγκινημένος αμέσως μετά τον τερματισμό. «Ύστερα από μια απαιτητική χρονιά, πιέστηκα πολύ σήμερα. Ο αγώνας εξελίχτηκε πολύ γρήγορα, υπήρξε ένα επικίνδυνο ξεκόλλημα εμπρός και μπορεί να ήταν κουταμάρα μου να επιτεθώ τόσο νωρίς αλλά ευτυχώς είχα μαζί μου τον Jan. Δεν τα παράτησα ώσπου έφτασα στη γραμμή του τερματισμού. Ήταν μια υπέροχη μέρα. Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω».
Βέβαια, βλέποντας το βίντεο του τερματισμού, εκείνο που έδειχνε να μην μπορεί να πιστέψει ήταν πως εκείνος τερμάτιζε και ήταν ολομόναχος καθώς, πίσω του, δεν φαινόταν κανένας από τους διεκδικητές του χρυσού – όλοι τους κορυφαία ονόματα της σύγχρονης ποδηλασίας.
Ο 26χρονος ποδηλάτης φαίνεται πως… έπιασε στον ύπνο τους υπόλοιπους, όταν περίπου 100 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό έφυγε μπροστά για να πιάσει το προπορευόμενο γκρουπ αφήνοντας πίσω τους Mathieu van der Poel και Remco Evenepoel.
Γρήγορα κάλυψε τη διαφορά και βρέθηκε πλέον εκείνος μπροστά, περίπου 50 χιλιόμετρα πριν τη γραμμή του τερματισμού. Από εκείνη τη στιγμή και μετά δεν ξανακοίταξε πίσω, συνέχισε να απομακρύνεται αφήνοντας τους ανταγωνιστές του να αγωνίζονται για την διεκδίκηση της δεύτερης και τρίτης θέσης.
«Αν το είχαμε σχεδιάσει; Όχι, αυτά δεν τα σχεδιάζεις, είναι απόφαση της στιγμή και αν είσαι τυχερός σου βγαίνει», δήλωσε με την γνωστή του μετριοφροσύνη. Και ναι, θα συμπληρώσουμε, σου βγαίνει όχι αν είσαι τυχερός αλλά αν είσαι ο Pogacar…
«Τα τελευταία χρόνια συνήθως παλεύω για τη νίκη σε Γύρους και ενώ πάντα είχα το Παγκόσμιο στο μυαλό μου, ποτέ δεν δόθηκε η ευκαιρία να το διεκδικήσω. Φέτος, ύστερα από μια ομολογουμένως καλή χρονιά, ήταν ο μεγάλος μου στόχος και ακόμα δεν πιστεύω πως το πέτυχα».
Το στυλ του ήταν το ίδιο που είχαμε δει και στις νίκες του στο Liege-Bastogne-Liege, όπου έφυγε μπροστά μόνος του 30 χιλιόμετρα πριν το τέρμα αλλά και στο Strade Bianche που έφυγε έχοντας ακόμη 80 χιλιόμετρα μπροστά του.
Δεύτερος ο Ben O Connor ενώ, ο περσινός παγκόσμιος πρωταθλητής Van der Poel τερμάτισε 58 ολόκληρα δευτερόλεπτα, πιο πίσω, στην τρίτη θέση, αφού κέρδισε στο σπριντ τον Toms Sjujins. Ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής του χρονομέτρου Remco Evenepoel τερμάτισε πέμπτος και έκτος – μέσα σε ζητωκραυγές – ο Ελβετός Marc Hirschi.
Να θυμίσουμε ότι φέτος ο Tadej Pogacar έχει πάρει 23 νίκες ανάμεσά τους: Giro d’Italia με νίκη σε 6 ετάπ, Tour de France, με επίσης 6 ετάπ, Liege-Bastogne-Liege, Strade Bianche, GP de Montreal, Volta a Catalunya και τώρα το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα!
