ΑΓΙΟΙ – AGIOI CYCLING TEAM

Μία ποδηλατική παρέα που όλο μεγαλώνει!

Μια φθινοπωρινή βραδιά του 2012 μετά από μια βροχερή μέρα και πριν ακόμα στεγνώσουν οι δρόμοι, η απόφαση είχε παρθεί, η βόλτα θα γίνει.

Η παρέα μικρή, αριθμούσε 4 άτομα που σύντομα έγιναν 10 και για τον πρώτο χρόνο δεν ξεπερνούσαν τους 20. Όλοι τακτικοί στις δευτεριάτικες βόλτες, δεν έχαναν καμία για κανένα λόγο και η παρέα δεν άργησε να δέσει και να περνάει όμορφα. Τα χιλιόμετρα δεν ξεπερνούσαν τα 40 κάθε Δευτέρα αλλά ο ρυθμός δεν ήταν ο συνηθισμένος, ανέβαινε διαρκώς και η φυσική μας κατάσταση έδειχνε ότι δεν θα μείνουμε στα 16 μ.ω.τ.

Οι στάσεις μας στον προορισμό είχαν κάτι από αλκοόλ με συνοδευτικό, οι μπάρες έδιναν και έπαιρναν, τα γλυκά του μοναδικού θηλυκού της παρέας μάς έδιναν την απαραίτητη ενέργεια.

Κάποια στιγμή μπήκε στο πρόγραμμα η λεγόμενη «αποθεραπεία» που σύντομα  καθιερώθηκε και όλοι γύρω από ένα τραπέζι δημιουργήσαμε μια δεμένη και ευχάριστη παρέα.

Η δεύτερη χρονιά έφερε περισσότερα χιλιόμετρα και αυξημένο ρυθμό, τα χιλιόμετρα έφταναν τα 50  και ο ρυθμός φλέρταρε  με τα 20χμ/ωρα. Η παρέα άρχισε να μεγαλώνει αλλά ο ρυθμός δεν έλεγε να κατέβει. Η ώρα για να δοκιμάσουμε το 100αρι είχε φτάσει και  αγκαλιάστηκε απ’ όλους παλιούς και  νέους φίλους στην παρέα. Μια φορά το μήνα προσεγγίζαμε τα 100 χιλιόμετρα σε 6 ώρες, για κάποιους φάνταζε άπιαστο όνειρο, αλλά όσοι δοκίμασαν τα κατάφεραν. Καθιερώθηκε κι αυτό και από την πρώτη 10άδα, έφτασε να αριθμεί 50 άτομα, δίχως να χάσει σε ρυθμό και ασφάλεια. Η βόλτα αυτή έβαλε στο μυαλό μερικών την υπέρβαση μέχρι τότε και τη συμμετοχή τους σε μπρεβέ.

Η τρίτη και η τέταρτη χρονιά κύλησαν ομαλά με διαρκή βελτίωση στην κίνησή μας στο δρόμο, με ασφαλέστερες βόλτες, με υποχρεωτική χρήση του κράνους για την ασφάλεια όλων μας. Οι βόλτες έφταναν σε νέους προορισμούς, προσεγγίζαμε παλιά και γνωστά λημέρια από διαφορετικές διαδρομές, βόλτες non stop για να γλιτώσουμε το κρύο και την διακοπή για το διάλειμμα που μας «πάγωνε». Τα 100αρια συνεχίστηκαν, συμπληρώσαμε σιγά σιγά τις 150 βόλτες και το γιορτάσαμε με μια διαδρομή 150χλμ. στο λεκανοπέδιο με προδιαγραφές 100αριού. Ο κόσμος άλλαζε, νέα πρόσωπα προστέθηκαν στην παρέα μας, νέοι φίλοι δοκίμαζαν τις βόλτες μας, τα χαμόγελα και τα πειράγματα στην αποθεραπεία παρέμεναν και πολλαπλασιάζονταν.

Πέμπτη χρονιά με τους διαθέσιμους προορισμούς να ελαττώνονται, το λεκανοπέδιο φαντάζει μικρό να μας χωρέσει και οι βόλτες ολοένα μεγαλώνουν για να καλύψουν τις ανάγκες μας. Ο ρυθμός σταθερός 21-23 χλμ. την ώρα και τα συνολικά χιλιόμετρα να φτάνουν ακόμα και τα 70.  Η παρέα σταθερή, ολοένα και περισσότεροι νέοι φίλοι μας κάνουν την τιμή να ποδηλατήσουν μαζί μας και να απολαύσουν τις βόλτες μας, όπως ο καθένας νιώθει και απολαμβάνει αυτό που του προσφέρουμε. Ήρθε το πρώτο μας 200αρι, μπρεβέ το αποκάλεσαν οι περισσότεροι αλλά για εμάς ήταν μια ακόμα βόλτα. Όλοι μαζί, με τον γνωστό άγιο  ρυθμό κυκλώσαμε την Αττική και περάσαμε μια όμορφη μέρα σημειώνοντας το πρώτο διακοσάρι που διοργανώνεται από ομάδα και πραγματοποιείτε με χαρακτηριστικά βόλτας.

Ο καθένας έχει βάλει το λιθαράκι του γι’ αυτό που απολαμβάνουμε κάθε Δευτέρα και αξίζει σε όλους ένα μπράβο για τη συνεισφορά τους. Καθένας με τη συμμετοχή του και την τήρηση των κανόνων, συμβάλει στη συνέχιση και εξέλιξη της ομάδας, που όσο μας κάνει να χαμογελάμε θα υπάρχει και θα γεμίζει τις Δευτέρες μας.

Σίγουρα κάτι καινούριο θα φέρει και η επόμενη ποδηλατική χρονιά και ελπίζω να διατηρήσει αυτό το παλιό, τη δεμένη παρέα που ξεκίνησε να δημιουργείται  πριν 5 χρόνια  σε ένα βρεγμένο παγκάκι της πλατεία των Αγίων Αναργύρων.