Με ποδήλατο από την Αυστρία στη Θεσσαλονίκη

Όταν το «με ποδήλατο στη δουλειά» παίρνει άλλη διάσταση…

Ένα ταξίδι 1.800 χλμ. από την Αυστρία ως τη Θεσσαλονίκη με ποδήλατο και μάλιστα από απαιτητικό τερέν στις οροσειρές των Βαλκανίων μοιάζει εντυπωσιακό και δύσκολο. Για τον Χρήστο Πετρίκογλου όμως είναι απλώς ο τρόπος να γυρίσει από τη δουλειά… στο σπίτι!

 

Ο Χρήστος Πετρίκογλου είναι ένας απλός και καθημερινός νέος άνθρωπος – δεν είναι αθλητής, δεν είναι ακτιβιστής, δεν είναι επαγγελματίας ποδηλάτης, αν και ασχολείται από μικρός με τον αθλητισμό και τα extreme sports.

Ο Χρήστος Πετρίκογλου ανακάλυψε τον ποδηλατικό τουρισμό, τον ερωτεύτηκε και τώρα σχεδιάζει ένα όμορφο και εντυπωσιακό ταξίδι Αυστρία Θεσσαλονίκη με ποδήλατοπου που,  ειλικρινά, μας έχει κάνει να ζηλέψουμε.
Ας τον γνωρίσουμε καλύτερα.

 

Πες μας λίγα πράγματα για σένα Χρήστο, πού ζεις και με τι ασχολείσαι;.

Είμαι Chef. Έχω δουλέψει σε αρκετά νησιά της Ελλάδας, όπως επίσης και στη Γερμανία, την Αγγλία και Ολλανδία. Τα τελευταία τρία χρόνια βρίσκομαι στο St. Anton της Αυστρίας όπου και εργάζομαι χειμερινές αλλά και καλοκαιρινές σεζόν. Στα διαλείμματα, ενδιάμεσα από τις σεζόν, είτε επιστρέφω στην πόλη μου, στη Θεσσαλονίκη, είτε ταξιδεύω.
Γενικά θα μπορούσε κάποιος να πει, πως δεν μπορώ να κάτσω σε ένα μέρος και πως, πέρα από τη δουλειά, αναζητώ την περιπέτεια, η οποία ευτυχώς ή δυστυχώς κάποιες φορές, δε μου είναι ποτέ αρκετή!
Κάποιος άλλος θα μπορούσε να πει πως είμαι «ανήσυχο πνεύμα» και πως συνεχώς «ψάχνομαι», γενικά με τη ζωή!
Νομίζω πως όλοι έχουν δίκιο!

 

 

Και το ποδήλατο πώς προέκυψε; Από πότε ασχολείσαι με αυτό και πώς ξεκίνησες να ποδηλατείς;

Από μικρός έκανα ποδήλατο. Βέβαια σε βαθμό που ένα φυσιολογικό παιδί ασχολείται με το ποδήλατό του. Τους τελευταίους πέντε μήνες όμως, μπορώ να πω πως έχει κερδίσει κατά πολύ το ενδιαφέρον μου – σε βαθμό εξάρτησης!
Πώς προέκυψε; Όπως πολλά πράγματα στη ζωή μου… Από τη μια στιγμή στην άλλη! Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, τα τελευταία δύο περίπου χρόνια, φλέρταρα με την ιδέα της ποδηλασίας.
Μετά την περασμένη καλοκαιρινή μου σεζόν εδώ στην Αυστρία, είχα ένα φίλο ο οποίος έφυγε από το St. Anton και πήγε σπίτι του, στην Τσεχία με το ποδήλατο του – μια απόσταση περίπου 600 χιλιόμετρα. Ε, νομίζω πως από εκείνη τη στιγμή, μου είχε μπει το μικρόβιο για την επόμενη μου «τρέλα»!

Ένα μεσημέρι, καθώς έτρωγα στο σπίτι μου στη Θεσσαλονίκη, και ενώ είχα αποφασίσει πως θα πάω με το αμάξι για να ξεκινήσω την επόμενη μου σεζόν στο St. Anton, μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα, πήρα μια απόφαση: να αγοράσω ένα ποδήλατο, να προπονηθώ για τους επόμενους δύο μήνες που θα είχα μπροστά μου και να κάνω αυτό το ταξίδι με το ποδήλατο!

Και έτσι έκανα. Αγόρασα ένα καλό κουρσάκι και για τους επόμενους δύο μήνες, δεν κατέβηκα από τη σέλα! Άρχισα να προσέχω τη διατροφή μου και να προπονούμαι καθημερινά.
Από τότε… κόλλησα και, μετά από εκείνο το ταξίδι, ερωτεύτηκα την ποδηλασία και τα μακρινά ταξίδια με ποδήλατο.

 

 

Τι ποδήλατο έχεις και πόσα χιλιόμετρα περίπου κάνεις το μήνα;

Έχω ένα ΚΤΜ Revelator 3300, το οποίο είναι ποδήλατο δρόμου. Κάνω περίπου 1.000 χιλιόμετρα το μήνα, με εξαίρεση φυσικά την περίοδο που έκανα το ταξίδι από Ελλάδα – Αυστρία, μέσω Ιταλίας, παίρνοντας το καράβι για Ανκόνα από Ηγουμενίτσα. Αυτό το ταξίδι ήταν γύρω στα 1.350 χιλιόμετρα με περίπου 11.000 υψομετρικά, το οποίο και πραγματοποίησα σε 12 μέρες.

 

Το χρησιμοποιείς κυρίως για προπόνηση και ταξίδια ή κάνεις και με αυτό τις μετακινήσεις σου;

Θα έλεγα πως το χρησιμοποιώ για τα πάντα πλέον. Το μόνο κακό είναι πως στην Ελλάδα η κατάσταση με την έλλειψη ποδηλατοδρόμων είναι συχνά απελπιστική και πολλές φορές επικίνδυνη.

 

 

Πώς αποφάσισες να κάνεις αυτό το ταξίδι; Υπήρξε κάποια αφορμή;

Όπως είπα, η σχέση μου με το ποδήλατο και γενικά την ποδηλασία, είναι μία σχέση εξάρτησης! Επομένως η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι «όχι», δεν υπήρξε κάποια ιδιαίτερη αφορμή.
Ο λόγος που πήρα αυτή την απόφαση είναι επειδή αγαπάω πλέον να είμαι επάνω στο ποδήλατό μου και να κάνω πετάλι, πόσο μάλλον να κάνω μεγάλα ταξίδια, να περνάω πολλές μέρες ταξιδεύοντας, βλέποντας απίστευτα μέρη και τοπία και συναντώντας υπέροχους και σπάνιους ανθρώπους. Βέβαια, μπορεί να μην υπήρξε κάποια αφορμή για να κάνω αυτό το ταξίδι, από την άλλη όμως, προέκυψε κάποιος σκόπος! Ή μάλλον καλύτερα, κάποιοι σκοποί!
Ο ένας από αυτούς είναι μια μεγάλη κουβέντα, αλλά επειδή δε θέλω να σας κουράσω – για την ώρα – θα προσπαθήσω απλά να πω το «ζουμί» της υπόθεσης:

Αυτό το ταξίδι, χωρίς την παραμικρή υπερβολή, ήταν ό,τι καλύτερο έχω ζήσει στην ζωή μου και, πιστέψτε με, έχω ζήσει πολλά! Τα βρίσκεις με τον εαυτό σου, γίνεσαι ένα με τη φύση, συναντάς ευγενείς και απλούς ανθρώπους, αληθινούς, ΖΕΙΣ!
Θέλω επομένως να βρω έναν τρόπο να μεταδώσω όλα αυτά, και όλο αυτό το συναίσθημα του «ΖΗΣΕ» ή τουλάχιστον να προσπαθήσω! Διότι ο κόσμος είναι παγιδευμένος στη μιζέρια του και στη ρουτίνα του και δεν τολμά!
Ακόμα και αν ξέρει βαθιά μέσα του τι θέλει η καρδούλα του, δεν το τολμά! Μέσα από τα ταξίδια μου λοιπόν – και ότι άλλο σκεφτώ στην πορεία – θα ήθελα να καταφέρω με κάποιο τρόπο να «εμπνεύσω», σε όποιο βαθμό, τον κόσμο και να τον κουνήσω λιγάκι ίσως από το «Comfort Zone» του που είναι «παγιδευμένος».
Θα κλείσω με το εξής: Όσο «κλισέ», μελό ή ψεύτικο και να ακουστεί, δε θα μπορούσα να το πιστεύω και να το εννοώ περισσότερο, διότι το έζησα πραγματικά και ίσως για πρώτη φορά, τόσο αληθινά μέσα από αυτό μου το ταξίδι: Η ζωή είναι πανέμορφη και τόσο μα τόσο απλή! Ταυτόχρονα όμως είναι και πολύ σύντομη!
Γι αυτό λοιπόν, ας σταματήσουμε να την κάνουμε δύσκολη και πολύπλοκη και ας τη ζήσουμε! Όχι όπως θέλει η κοινωνία, ο σύντροφός μας, η γυναίκα μας, οι γονείς μας, όχι όπως θέλουν οι άλλοι. Ας τη ζήσουμε όπως θέλουμε εμείς!
Εννοείται τίποτα δεν είναι απόλυτο και η κάθε κατάσταση είναι διαφορετική και μπαίνουν στη μέση πολλές φορές πραγματικές ανάγκες, θέματα υγείας, παιδιά , είτε διάφορα άλλες δυσκολίες. Αλλά θέλω να πιστεύω ότι το πιάσατε το νόημα – και επιπλέον, μεταξύ μας, για όλα υπάρχει τρόπος, βλέπουμε οικογένειες με μικρά παιδιά να κάνουν τον γύρο του κόσμου ή νέους να ταξιδεύουν με ελάχιστα χρήματα…

 

 

Από ποιες χώρες θα περάσεις; Ποια είναι η διαδρομή που επέλεξες;

Θα ξεκινήσω από την Αυστρία και θα περάσω από Ιταλία, Σλοβενία, Κροατία, Μαυροβούνιο, Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία και θα καταλήξω Ελλάδα.
Η διαδρομή που θα ακολουθήσω – ή τουλάχιστον περίπου ένα 70-75% αυτής – ονομάζεται «The new Trans Dinarica cycling route» και είναι η πρώτη ποδηλατική διαδρομή που ενώνει τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων. Περνάει μέσα από κάποιες από τις πιο απίστευτες και πιο όμορφες διαδρομές που έχει αυτή η περιοχή να σου προσφέρει!

 

 

Το ταξίδι έχει κι έναν φιλανθρωπικό χαρακτήρα. Μίλησέ μας γι’ αυτό.

Η αλήθεια είναι πως – πλέον – αγαπάω την ποδηλασία και θα μπορούσε κανείς να πει πως, ειδικά με το καινούργιο lifestyle που κάνω και σκοπεύω να συνεχίσω, πως είμαι και παιδί της φύσης! Πέρα από αυτά όμως, μια άλλη μεγάλη αλήθεια είναι πως αγαπάω και τα ζώα πάρα πολύ! Με μία ίσως αδυναμία στους σκύλους!
Έτσι, θα ήθελα να αφιερώσω αυτή τη μεγάλη μου περιπέτεια στο «Smart Paws – Save A Stray» – «Strays_Sparta_Greece«. Το «Smart Paws – Save A Stray » – «Strays_Sparta_Greece» είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός στη Σπάρτη.

Αυτός ο οργανισμός αποτελείται από 10 άτομα, τα οποία κάνουν ένα πάρα πολύ δύσκολο έργο εδώ και τρία χρόνια, από τότε που δημιουργήθηκε η ομάδα. Κάποιοι από αυτούς το κάνουν για πολύ περισσότερο, πριν καν δημιουργηθεί αυτή η ομάδα.
Ο δήμος της Σπάρτης φιλοξενεί αυτή τη στιγμή 105 σκυλάκια, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει χώρος για περισσότερα. Έτσι, όλα τα αδέσποτα που βρίσκουν – και είναι πολλά – τα παίρνουν στα ίδια τους τα σπίτια!
Εκεί κοιμούνται, εκεί τρέφονται, όλα εκεί! Το έργο που κάνουν είναι αξιοθαύμαστο και τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια!
Ένας από τους βασικούς στόχους τους είναι να στειρωθούν όσο το δυνατόν περισσότερα ζώα, ώστε να μειωθεί ο αριθμός των αδέσποτων. Επιπλέον, προσπαθούν να βρουν σπίτια για όλα τα σκυλάκια που μπορούν να υιοθετηθούν, έτσι ώστε ο δήμος να μπορέσει τελικά να αδειάσει το καταφύγιο, να κλείσει τον τρέχοντα χώρο και να χτίσει έναν νέο, μεγαλύτερο!

Όλα τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν από αυτή την καμπάνια θα δοθούν ως δωρεά σε αυτούς τους 10 ήρωες… και στην καταπληκτική ομάδα τους! Η καμπάνια γίνεται LIVE από 31/08/24 και μπορείτε να δείτε περισσότερα εδώ.

Στις 17 Σεπτεμβρίου, νωρίς το πρωί λοιπόν, θα είμαι πάνω στο ποδήλατό μου, ξεκινώντας για μια ακόμα μεγάλη περιπέτεια. Θα χαρώ πάρα πολύ να σας έχω στο πλευρό μου και να ζήσουμε αυτό το ταξίδι παρέα!
Και αν καταφέρουμε μέσα από αυτό το ταξίδι να κάνουμε και κάτι καλό για αυτές τις υπέροχες ψυχούλες, θα είμαι απίστευτα χαρούμενος!
Ειλικρινά μπορούμε να πετύχουμε απίστευτα πράγματα αν είμαστε όλοι μαζί μια μεγάλη ομάδα. Και ποιος ξέρει… ίσως τελικά να υπάρχει και το κάρμα…

Οποιαδήποτε απορία έχετε για το οτιδήποτε, ή θελήσετε να βοηθήσετε – συμμετάσχετε σε όλο αυτό με τον οποιονδήποτε τρόπο, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου είτε στα social είτε στο email μου : Jimboisriding@hotmail.com
Θα χαρώ πολύ να σας ακούσω!

 

 

Πάμε λίγο στα πρακτικά. Πότε θα ξεκινήσεις;

Κατά 99% τις εκατό θα ξεκινήσω στις 17 Σεπτεμβρίου, νωρίς το πρωί! Το 1% πάει σε μια μικρή πιθανότητα να καταφέρω να ξεκινήσω στις 16 Σεπτεμβρίου το μεσημεράκι!

Πόσος χρόνος πιστεύεις θα χρειαστεί για να φτάσεις στον προορισμό σου;
Αυτή είναι μια πολύ σχετική ερώτηση, διότι εξαρτάται από πάρα πολλούς παράγοντες όπως καιρός, τυχόν προβλήματα στο ποδήλατο, μικροτραυματισμοί κλπ, αλλά, αν πούμε πως τα προσπερνάμε όλα αυτά και «πρέπει» να πω ένα νούμερο, θα έλεγα πως θα χρειαστώ γύρω στις 19 με 20 μέρες!
Είναι 1.800 χλμ με υψομετρικά κοντά στα 18.000 μέτρα.

 

 

Τι εξοπλισμό θα χρησιμοποιήσεις; Πώς θα μεταφέρεις τα πράγματά σου;

Όλα τα πράγματα θα τα μεταφέρω με:
• 3 «σακίδια» προσαρμοσμένα στον σκελετό του ποδηλάτου (ένα πίσω από τη σέλα, ένα στο κεντρικό πλαίσιο του σκελετού εκεί που κανονικά μπαίνουν τα μπουκαλάκια νερού, και ένα μικρό ακριβώς από πάνω, επίσης στον κεντρικό σκελετό)
• 1 σακίδιο πλάτης το οποίο θα έχει κυρίως προμήθειες
• Μια σκηνή και ένα αυτοφούσκωτο υπόστρωμα, για τις μέρες που θα χρειάζεται να κοιμάμαι σε camping τοποθεσίες. (τα οποία θα τοποθετηθούν στο μπροστινό μέρος του ποδηλάτου κάτω από τις αερόμπαρες)

Και ο εξοπλισμός που θα έχω μαζί μου είναι ο εξής:
• 3 σαμπρέλες για πιθανές «ατυχίες»
• 1 λάστιχο ρεζέρβα
• Τον απαραίτητο ρουχισμό (Αδιάβροχο και μη)
• Κάποια εργαλεία με τα οποία θα μπορώ να επισκευάσω πιθανές ζημιές που θα προκύψουν στο ποδήλατο.
• Διάφορα χρήσιμα «αντικείμενα» όπως φακό νυκτός, σχοινιά, ταινίες, λάδι για την αλυσίδα και άλλα μικροπράγματα
• Ένα μικρό φαρμακείο με τα πολύ βασικά
• Power bank
• Videocamera
• Ι pad (διότι θέλω να κρατάω ενημερωμένο και το site μου καθημερινά (αν και εφόσον το καταφέρνω!)

Και ίσως κάποια ακόμα πράγματα που τα ξεχνάω αυτή τη στιγμή αλλά τα βασικά είναι όλα εδώ!

 

 

Υπάρχει κάτι που σε ανησυχεί περισσότερο για το ταξίδι;

Tα μόνα πράγματα που με ανησυχούν κάπως γι αυτό το ταξίδι, είναι ο δρόμος στο Μαυροβούνιο και στην Αλβανία – δηλαδή εάν είναι καλός για το κουρσάκι μου – και η πρόσβαση στο διαδίκτυο σε αυτές τις δύο χώρες, μια και δεν ανήκουν στην ΕΕ.
Βέβαια, όσον αφορά το δρόμο, έχω κάνει μια καλή προετοιμασία και έρευνα, επομένως θέλω να πιστεύω πως δε θα έχω κάποιο πρόβλημα.
Τώρα όσον αφορά το τηλέφωνο, ίσως αγοράσω κάποια τοπική κάρτα sim, με κάποια συγκεκριμένα πακέτα από την κάθε χώρα.
Και οι δύο μου «ανησυχίες» βέβαια είναι διαχειρίσιμες, επομένως όλα καλά!

 

 

Αυστρία Θεσσαλονίκη με ποδήλατο. Πες μας λίγο για την οργάνωση του ταξιδιού, τι προετοιμασίες έχεις κάνει;

Οι προετοιμασίες που έχω κάνει είναι σωματικές και πρακτικές. Δε θα μιλήσω για ψυχολογικές, διότι αυτό που κάνω το λατρεύω, και το περιμένω πώς και πώς. Επομένως, δεν χρειάζεται να κάνω κάποια προετοιμασία επάνω σε αυτό το κομμάτι.
Σωματικές λέγοντας, εννοώ φυσικά την προπόνηση που κάνω σε καθημερινή βάση, για να καταφέρνω να κάνω τέτοια μεγάλα ταξίδια, ταξιδεύοντας καθημερινά, χωρίς κάποιο διάλειμμα ξεκούρασης, πέρα από τον νυχτερινό ύπνο φυσικά. Και επίσης τη διατροφή μου. Από τότε που ξεκίνησα το ποδήλατο η αλήθεια είναι πως τρέφομαι πάρα πολύ σωστά και αυτό προφανώς βοηθάει στην απόδοσή μου!
Οι πρακτικές προετοιμασίες έχουν να κάνουν με την απόκτηση και την τακτοποίηση του απαραίτητου εξοπλισμού και οτιδήποτε άλλο μπορεί να χρειάζομαι στο ταξίδι, και τις απαραίτητες έρευνες περί δρομολογίου και διαμονής.

Νιώθεις ότι αυτό το ταξίδι θα είναι μόνο η αρχή για μια σειρά επόμενα ή απλώς είναι ένας στόχος που θέλεις να πετύχεις και μετά να επιστρέψεις στην κανονική σου ζωή;
Η «κανονική» ζωή δε μου ταίριαξε ποτέ είναι η αλήθεια! Επομένως για να απαντήσω στην ερώτηση σας, ναι, βρίσκομαι μόνο στην αρχή,και, πιστέψτε με, ακολουθούν πολλά και μεγαλύτερα project στο μέλλον…

Το MBike θα παρακολουθεί το ταξίδι του Χρήστου και θα σας ενημερώνει με όλες τα νέα του από το site και τα Social Media της σελίδας.