Zήσης Σούλιος: Το μέλλον του ανήκει!

Το «αστέρι» της ελληνικής ποδηλασίας από τα Τρίκαλα

Ο Ζήσης Σούλιος είναι μόλις 20 χρόνων και θεωρείται ήδη ένας από τους πιο δυνατούς αθλητές της ποδηλασίας δρόμου στη χώρα μας.

Φωτό: Πέτρος Γκότσης

Ο νεαρός αθλητής του Κρόνου Νίκαιας, o Ζήσης Σούλιος, απέδειξε στον αγώνα SPTableware Criterium στην πίστα των Μεγάρων, πως βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση, καθώς ήταν ο μόνος από τους Έλληνες αγωνιζόμενους που μπόρεσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να διεκδικήσει την έκτη θέση στο σπριντ από τους πανίσχυρους αθλητές της ολλανδικής ομάδας SEG Racing Academy, του προπονητή Βασίλη Αναστόπουλου.
Με «όπλα» του την ταχύτητα και τη δύναμη στο σπριντ, ο Ζήσης Σούλιος έχει επιδείξει μια σταθερά ανοδική πορεία, με διακρίσεις στο δρόμο και στη πίστα, η οποία γεννά προσδοκίες για το μέλλον και φιλόδοξα όνειρα για τον νεαρό αθλητή από τα Τρίκαλα.
Εμείς, του ευχόμαστε να συνεχίσει την ανοδική του πορεία και να φτάσει όσο ψηλά ο ίδιος επιθυμεί!

Από πότε ασχολείσαι με το ποδήλατο;
Η πρώτη μου ενασχόληση με το ποδήλατο έγινε πριν από 9 χρόνια ως αθλητής του Ασκληπιού Τρικάλων

Και από πότε μπήκες στο χώρο της αγωνιστικής ποδηλασίας;
Από την πρώτη κιόλας χρονιά αγάπησα την αγωνιστική ποδηλασία. O λόγος ήταν ότι με ενθουσίαζε το γεγονός πως ξέφευγα για μερικές ώρες από το κέντρο της πόλης και ένιωθα πλήρη ελευθερία.

Θυμάσαι το πρώτο σου ποδήλατο;
Το πρώτο μου ποδήλατο ήταν κάτι που από μικρός το θαύμαζα καθώς στόλιζε το σαλόνι του σπιτιού μου. Ήταν το ποδήλατο όπου έτρεχε η μητέρα μου σε νεαρή ηλικία. Ένα άσπρο Romani με τα λεβιεδάκια από κάτω και ένα γυαλιστερό νίκελ πιρούνι.

Ποιο είδος ποδηλασίας απολαμβάνεις περισσότερο; Δρόμο ή πίστα;
Αυτό το ερώτημα το έχω κάνει πολλές φορές στον εαυτό μου και δεν το έχω απαντήσει ακόμα. Σίγουρα, τις περισσότερες ώρες προπόνησης τις περνάω στο δρόμο αλλά δε σταματώ να αγαπώ την ταχύτητα της πίστας.

Ποια είναι τα στοιχεία που βρίσκεις πιο ελκυστικά σε κάθε είδος;
Πολλοί άνθρωποι εκτός ποδηλασίας εκπλήσσονται πολλές φορές με τις μεγάλες αποστάσεις που έχω διανύσει. Συχνά μπορεί να περάσω από 2 διαφορετικές πόλεις κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης προπόνησης, αφού κατοικώ σε μια μικρή πόλη όπως είναι τα Τρίκαλα. Αυτό, σε συνδυασμό με την ελευθερία που νιώθω πάνω στο ποδήλατο, κάνει την ποδηλασία δρόμου ένα μαγευτικό άθλημα. Από την άλλη, η ποδηλασία πίστας είναι επίσης κάτι το εντυπωσιακό. Οι ταχύτητες που αναπτύσσονται μέσα στο ποδηλατοδρόμιο ανεβάζουν την αδρεναλίνη στα ύψη. Ένας επαγγελματίας ποδηλάτης σε ένα lap 250μ μπορεί να πιάσει έως 70-80 χιλιόμετρα την ώρα!

Και πού είσαι πιο δυνατός;
Αυτή την περίοδο οι στόχοι μου βρίσκονται σε αγώνες δρόμου χωρίς να θέλω να αφήσω την πίστα στην άκρη. Έχω αποδείξει πως οι «flat» αγώνες και τα σιρκουί μου ταιριάζουν πολύ περισσότερο.

Πόσες περίπου ώρες προπόνησης περιλαμβάνει το εβδομαδιαίο σου πρόγραμμα και σε πόσα χιλιόμετρα ποδηλασίας μεταφράζεται αυτό;
Βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή της σεζόν όπου ο όγκος προπόνησης είναι μεγάλος. Αυτό μεταφράζεται περίπου σε 18-21 ώρες τη βδομάδα – δηλαδή 500-600χλμ.

Παρακολουθείς τη διεθνή ποδηλατική σκηνή; Ποιους αθλητές ή ομάδες θαυμάζεις περισσότερο;
Μέσω των social media όλοι έχουμε την ευκαιρία να γνωρίζουμε τη διεθνή ποδηλατική σκηνή. Επίσης, μπορούμε να θαυμάζουμε και κάποιες πιο προσωπικές στιγμές των Pro. Η ομάδα που θαυμάζω περισσότερο θα έλεγα πως είναι η Movistar γιατί μπορεί να δείξει τη δύναμη της σε όλους τους τομείς και την θεωρώ ως μια από τις πιο ολοκληρωμένες ομάδες. Επίσης, ξεχωρίζω την ομάδα της Quick-Step Floors για το εντυπωσιακό «τρένο» που έχει δημιουργήσει, είτε για τις μονοήμερες κλασικές, είτε για να κάνει τη σκληρή δουλειά για το τελικό σπριντ. Επίσης, είμαι φαν του αθλητή-φαινόμενο Peter Sagan ο οποίος είναι είναι το Νο1 εδώ και περίπου δυο χρόνια μιας και έχει κερδίσει δυο συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

Με ποιον ποδηλάτη θα ήθελες να βγεις προπόνηση;
Αν θα διάλεγα να βγω προπόνηση με κάποιον Pro, σίγουρα θα διάλεγα τον Alejandro Valverde, γιατί πιστεύω πως έχει αποδείξει πολλές φορές πως είναι ο πιο έμπειρος και σταθερός ποδηλάτης.

Σε ποιον μεγάλο αγώνα θα ονειρευόσουν να τρέξεις;
Πιστεύω πως το μεγαλύτερο όνειρο κάθε αθλητή είναι οι Ολυμπιακοί αγώνες. Έτσι και το δικό μου όνειρο είναι κάποια στιγμή να βρεθώ σε μια τέτοια σπουδαία κούρσα.

Ποιοι είναι οι στόχοι σου για το μέλλον; Τι περιμένεις από την ενασχόλησή σου με την αγωνιστική ποδηλασία;
Οι μελλοντικοί μου στόχοι είναι κάποιοι βαλκανικοί αγώνες για την αρχή της χρονιάς. Ένας δυνατός αγώνας θα πραγματοποιηθεί στη Ρόδο, τον επόμενο μήνα. Έχουν δείξει ενδιαφέρον πολλές ευρωπαϊκές επαγγελματικές και εθνικές ομάδες και σίγουρα στοχεύω για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Από την ενασχόληση μου με την αγωνιστική ποδηλασία περιμένω και ονειρεύομαι ακόμα αρκετά πράγματα, άλλωστε είμαι μόλις 20 ετών και πιστεύω πως με σκληρή δουλειά και σωστές επιλογές, οι προσδοκίες και τα όνειρα μου θα γίνουν πραγματικότητα.

Τι θα είχες να προτείνεις προκειμένου να βελτιωθεί το επίπεδο της αγωνιστικής ποδηλασίας στην Ελλάδα;
Η αλήθεια είναι πως η ελληνική ποδηλασία είναι δυο βήματα πίσω και όχι ένα… Αυτό, μπορούμε να το καταλάβουμε όταν σε ένα πανελλήνιο πρωτάθλημα, στην πρώτη 10αδα, είναι αθλητές που ανήκουν σε ξένες ομάδες. Νιώθω πολύ άτυχος που δε βρέθηκα στη χρυσή εποχή της SpTableware, μιας ομάδας που είχε χαρίσει εντυπωσιακές νίκες στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό και απέδειξε πως με την ομαδικότητα και τον σωστό προγραμματισμό δεν είναι τίποτα ακατόρθωτο. Τα τελευταία χρόνια γίνονται κάποιες σωστές ενέργειες για την προβολή του αθλήματος με διάφορους δυνατούς αγώνες όπου προσελκύονται και ομάδες του εξωτερικού. Πιστεύω πως με διάφορους αγώνες στο κέντρο μεγάλων πόλεων, όπως και με διεθνείς αγώνες, θα υπάρξει η ανάλογη προβολή και το σωστό αγωνιστικό επίπεδο στην Ελλάδα.

 

 

Είσαι ο μεγάλος νικητής του SPTableware Criterium. Στάθηκες επάξια σε έναν εξαιρετικά δυνατό ρυθμό που επέβαλε η SEG και τερμάτισες σε καλή θέση, όντας ο μοναδικός έλληνας αθλητής που δεν «πήρε πόρτα». Πες μας για την τακτική που ακολούθησες.
Ήξερα ότι ο ρυθμός που θα έδινε η ομάδα της SEG θα ήταν αρκετά δυνατός. Όμως αυτό πίστευα πως ήταν με το μέρος μας γιατί δεν θα κάναμε, εγώ και η ομάδα μου, όλη τη «βρόμικη» δουλειά όπως έχουμε συνηθίσει σε διασυλλογικούς αγώνες, μιας και η SEG είχε την αριθμητική υπεροχή. Έτσι, το μόνο που έπρεπε να κάνουμε ήταν να κυνηγήσουμε την κατάλληλη ευκαιρία. Αυτό συνέβη περίπου στο δεύτερο γύρο όπου κατάφερα να αποσπαστώ με άλλους 7 αθλητές της SEG.

Σε είδαμε να συζητάς αρκετές φορές με τους συναθλητές στο γκρουπ. Ειδικά προς το τέλος του αγώνα. Τι λέγατε;
Οι αθλητές της αντίπαλης ομάδας ήταν φυσιολογικό να εκνευριστούν, μιας και δεν τους βοηθούσα στις αλλαγές, αφού ήμουν μόνος ενάντια επτά αντιπάλων. Τους είπα πως αυτό δεν ήταν με το μέρος μου γιατί, αν έμπαινα κανονικά στο παιχνίδι των αλλαγών, θα ήταν δύσκολο να φτάσω μέχρι το τέλος με όλη την ομάδα. Όπως και τελικά έγινε. Μετά από αλλεπάλληλες επιθέσεις κατάφεραν να μου ξεφύγουν πέντε άτομα.

Ποια είναι η γνώμη σου για τον τρόπο που κινήθηκε η SEG στον αγώνα; Τι γνώμη έχεις για την τακτική που ακολούθησε;
Η SEG ήξερε πως μπορούσε να φέρει τον αγώνα στα μέτρα της αφού είχε την αριθμητική υπεροχή. Η τακτική της ήταν πολύ σωστή να προσπαθήσει με ένα μαζικό ξεκόλλημα από την αρχή να έχει το πάνω χέρι του αγώνα. Θα ήταν αδιανόητο μετά από προετοιμασία 12 ημερών στο φιλόξενο Λουτράκι, με τη καθοδήγηση του Βασίλη Αναστόπουλου, να μην μπορεί να κάνει κάτι ανάλογο.

Εκτός προπόνησης ή αγώνων, κάνεις ποδήλατο; Το επιλέγεις στη μετακίνησή σου;
Εννοείται πως το μέσω μετακίνησης μου είναι το ποδήλατο αφού η πόλη των Τρικάλων είναι αρκετά φιλόξενη με τους ποδηλάτες και είναι γεμάτη από αυτούς. Είναι το πρώτο πράγμα που μπορεί να παρατηρήσει κανείς μόλις την επισκεφτεί. Υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα με τους ποδηλατοδρόμους αλλά ευελπιστούμε πως η αντιμετώπιση του θα είναι μέσα στα πλάνα του Δήμου για νέες κατασκευές.

Θα ήθελες να προσθέσεις κάτι τελευταίο;
Ναι, θα ήθελα να ευχαριστήσω την ομάδα μου, τον Κρόνο Νίκαιας, για την καθημερινή του στήριξη και να ευχηθώ σε όλους καλή αγωνιστική χρόνια!