Σταύρος Κανελλέας: Η υλοποίηση των στόχων με φέρνει σε ισορροπία!

Ο Σταύρος Κανελλέας συμμετέχει σε έναν από τους πιο σκληρούς αγώνες στον κόσμο…

Το Tortour Cyclocross είναι ο πρώτος και μοναδικός πολυήμερος αγώνας cyclocross στον κόσμο. Και φυσικά ο Σταύρος Κανελλέας έπρεπε να συμμετάσχει…

 

Καλός φίλος, αγαπημένος συνεργάτης και λάτρης του ποδηλάτου, ο Σταύρος Κανελλέας είναι ο άνθρωπος που δεν το βάζει εύκολα κάτω. Ίσως γι’ αυτό και, εδώ και αρκετά χρόνια, έχει μια αδυναμία σε οτιδήποτε «δύσκολο»: Πολλά χιλιόμετρα, δύσκολες καιρικές συνθήκες, μακρινοί προορισμοί, ό,τι κι αν σκεφτεί κάποιος, είναι μέσα στους στόχους του.
Φέτος αποφάσισε να συμμετάσχει σε έναν από τους πιο ξεχωριστούς αγώνες cyclocross, στην Ελβετία, το Tortour Cyclocross: Δύσκολες καιρικές συνθήκες, κρύο, μορφολογία του εδάφους και συνεχές σφυροκόπημα είναι ανάμεσα στα χαρακτηριστικά του. Άρα, του έκανε!
Το αποτέλεσμα; Θετικό για τον Σταύρο γιατί ολοκλήρωσε με επιτυχία άλλον ένα δύσκολο στόχο. Λίγο πριν θέσει τον επόμενο δηλαδή…

 

 

Από πότε ξεκίνησες το cyclocross και τι σου αρέσει σ’ αυτό το είδος ποδηλασίας;
Το cx μου ήρθε σαν ιδέα το 2014 όταν κατάλαβα ότι με αυτό το είδος ποδηλάτου μπορείς να κάνεις σχεδόν τα πάντα. Βγαίνεις από το σπίτι σου με το ποδήλατο στην άσφαλτο, ανεβαίνεις προς το βουνό, μπαίνεις στον πρώτο χωματόδρομο χωρίς σκέψη, κατεβαίνεις τα μονοπάτια, ξαναβγαίνεις χωματόδρομο και πας από άσφαλτο σπίτι σου με ένα τεράστιο χαμόγελο.

Πώς επέλεξες το Τortour Cyclocross;
Ψάχνοντας για αγώνες cx στο εξωτερικό, το google μου έβγαλε τον συγκεκριμένο αγώνα.

Τι προπόνηση έκανες για να συμμετάσχεις; Πόσο καιρό πριν ξεκίνησες προετοιμασία και πόσες ώρες την εβδομάδα;
Τον συγκεκριμένο αγώνα τον ανακάλυψα τον Οκτώβριο και είχα ένα πρόγραμμα εκγύμνασης από το φίλο και συνεργάτη Νίκο Κωστόπουλο, που μου το είχε δώσει για τον αγώνα Moggolia Bike Challenge. Περιλαμβάνει έξι ημέρες την εβδομάδα προπόνηση και έχει έμφαση στην αντοχή. Σκοπός μου στους αγώνες δεν είναι η διάκριση αλλά η αντοχή, να βγάλω τους αγώνες και να τους ευχαριστηθώ.

 

 

Περιέγραψε μας τις εντυπώσεις σου από τη διοργάνωση του αγώνα:
Οι ελβετοί διοργανωτές είναι από έναν άλλο πλανήτη… Με λίγα λόγια, η διοργάνωσή τους ήταν για σεμινάριο!

Ο αγώνας ονομάζεται TORTOUR ήταν όντως έτσι; Τι σε δυσκόλεψε περισσότερο;
Ο αγώνας ήταν κάτι παραπάνω… ήταν κόλαση. Έβλεπες απαλούς λόφους με δάση από οξιές και το έδαφος ήταν χιόνι, πάγος, λάσπη, σκαλοπάτια. Οι καιρικές συνθήκες ήταν δύσκολες με κρύο αλλά ευτυχώς χωρίς βροχή ή χιονόπτωση. Περισσότερο με δυσκόλεψε ο εαυτός μου που ειδικά την τρίτη ημέρα ανά μισάωρο μου έλεγε να πάμε πίσω στο ξενοδοχείο να πιούμε ένα ζεστό τσάι.

Τι απόλαυσες περισσότερο;
Απόλαυσα τις εικόνες που διαφέρουν από το ελληνικό τοπίο και κατόρθωσα να τερματίσω εντός ορίου χρόνου. Συνέβαλαν σε όλο αυτό το εγχείρημα οι παροχές του αγώνα.

 

 

Είσαι ευχαριστημένος από την επιλογή του ποδηλάτου σου;
Εννοείται και ποιος δεν θα ήταν ευχαριστημένος από ένα Specialized Croux Pro Disc. Ένα αγωνιστικό ποδήλατο που είναι φτιαγμένο για ανθρώπους με παραπάνω επιδόσεις από μένα.
Στο σημείο αυτό θέλω να ευχαριστήσω τον κύριο Νίκο Κασιμάτη που μου έδωσε την ευκαιρία να έχω ένα τέτοιο ποδήλατο, όπως επίσης και τους υπόλοιπους χορηγούς μου, ANT1 TV, SET LAB, MAKAN TOURATECH ΕΛΛΑΣ, ΦΡΟΥΤΑ ΒΕΡΥΚΙΟΣ, MY TRACK.

Ποιοι είναι οι επόμενοι αγωνιστικοί σου στόχοι;
Ο επόμενος αγώνας που θα ήθελα να συμμετάσχω είναι το πρώτο τριήμερο του Bike Odyssey 2017, με την ομάδα αμιγώς cx μαζί με τον αγαπημένο μου ξάδερφο Βασίλη Γιαννακέα. Ένας αγώνας που ξεκινάει από τη Σμύξη Γρεβενών- Μέτσοβο-Πύλη Τρικάλων και καταλήγει Νεοχώρι-Λίμνη Πλαστήρα.

Μία ερώτηση που θα ήθελες να κάνεις στον εαυτό σου:
Θα ήθελα να ρωτήσω τον εαυτό μου: «Ισορρόπησες;»
Και η απάντηση είναι «Ναι, ο αγώνας αυτός με ισορρόπησε». Συγκατοικώντας τα τελευταία χρόνια με τον καρκίνο στον εγκέφαλό μου, αποφάσισα να μην του κάνω το χατίρι να με «κλείσει» από τα πάντα αλλά να τον κοιτάξω κατάματα και να του δώσω να καταλάβει ότι η ζωή του εξαρτάται μόνο από τη δική μου. Έτσι λοιπόν, εκτός των άλλων που αποφάσισα να κάνω στην ζωή μου από δω και στο εξής, είναι να βάζω στόχους και να προσπαθώ να τους υλοποιώ.
Η υλοποίηση των στόχων με φέρνει σε μία ισορροπία.

Κλείνοντας θα ήθελα να πω, ότι αφού μπορώ εγώ μπορεί και οποιοσδήποτε άλλος να κοιτάει τον όποιο φόβο του, να τον ξεπερνά και να κοιτάει μόνο μπροστά.