Pieter Serry: Ο ‘’ Άλτερ – νάαρ’’ της Deceuninck – Quick Step

Μια αποκλειστική συνέντευξη στον Ανδρέα Τριανταφύλλου

Μιλάμε με τον Pieter Serry, έναν από τους πιο «παλιούς» αναβάτες της Deceuninck – Quick Step και από τους πιο αξιόπιστους domestique της ομάδας και, από φέτος, αθλητή του Βασίλη Αναστόπουλου

 

Aπό τον Ανδρέα Τριανταφύλλου

 

Φυσικά ο παραπάνω τίτλος που αποδίδεται στον συμπαθέστατο Βέλγο αφορά την πόλη όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε. Το Aalter λοιπόν, είναι μια μικρή πόλη στην Aνατολική Φλάνδρα (Oost-Vlaanderen) του Βελγίου και φυσικά ο ίδιος θα ήταν πολύ δύσκολο να μην ασχοληθεί με το άθλημα της ποδηλασίας, αφού μόνο από την συγκεκριμένη πόλη κατάγονται περισσότεροι από 25 επαγγελματίες ποδηλάτες, ενώ η πόλη φιλοξένησε κατά καιρούς αρκετούς αγώνες, με ονόματα όπως ο Roger de Vlaeminck να γράφουν την ‘’ιστορία’’ τους εκεί.

Ο Pieter Serry ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα από την ομάδα της Topsport Vlaanderen ως stagiaire το 2010. Εκείνη την χρονιά στην ομάδαβρήκε τους επίσης νεαρούς τότε, Sep Vanmarcke, Thomas De Gent, Kenny De Ketele και άλλους. Στην Deceuninck – Quick Step βρίσκεται από το 2013, διανύοντας την 8^η σεζόν με την ομάδα ενώ έχει συμβόλαιο μέχρι και το 2021. Σίγουρα η αφοσίωση που έχει επιδείξει στον ρόλο του domestique είναι ο λόγος που είναι βασικό μέλος της ομάδας στις σημαντικότερες κλασσικές αλλά και στους μεγάλους Γύρους. Αυτό όμως έχει και το τίμημα του… που δεν είναι άλλο από την απουσία κάποιας μεγάλης νίκης στο παλμαρέ του. 

Τις ημέρες που προηγήθηκαν αλλά και ακολούθησαν την παρουσίαση της ομάδας, είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με τον Pieter και στο lobby του ξενοδοχείου αλλά και πάνω στο ποδήλατο…

 

Α.Τ. Νέα χρονιά, νέος προπονητής. Πώς σου φαίνεται;

P.S. Αρχικά να πω πως ο νέος μου προπονητής είναι ιδιαίτερα ενθουσιώδης και παθιασμένος με αυτό που κάνει και όλο αυτό έχει καταφέρει να μου το μεταφέρει. Είναι πολύ σημαντικό γιατί ήδη βρίσκομαι στην ομάδα  8 χρόνια. Πρέπει να πω πως είναι ο πρώτος προπονητής με τον οποίο συνεργάζομαι και επικοινωνεί καθημερινά μαζί μου, σχολιάζοντας το αρχείο της προπόνησης που μόλις του έχω στείλει. Ο Βασίλης έχω καταλάβει, πως ξέρει πολύ καλά τι θέλει να πετύχει, αλλά και πώς να το πετύχει. Το διαπιστώνω από το πόσο πιστά ακολουθεί το αρχικό πλάνο. 

 

A.T. Ποιοι είναι οι στόχοι σου για τη νέα χρονιά;

P.S. Οπωσδήποτε θέλω και φέτος να βοηθήσω την ομάδα να πετύχει τους στόχους που έχει θέσει. Έχουμε ένα πλούσιο αγωνιστικό πρόγραμμα αλλά πιστεύω πως και φέτος θα φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών. Ο μεγαλύτερος προσωπικός στόχος είναι να στελεχώσω την Εθνική ομάδα του Βελγίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Είναι μια απαιτητική διαδρομή που ταιριάζει στα χαρακτηριστικά μου και εκτιμώ πως είναι ένας άκρως ρεαλιστικός στόχος. 

 

Α.Τ. Είσαι αρκετά χρόνια στην ομάδα. Ποιο θεωρείς ότι είναι το μυστικό της επιτυχίας σας;

P.S. Νομίζω ότι όποιον και να ρωτήσεις σε αυτήν την ομάδα, θα σου πει το ίδιο: Είναι η σχέση που έχουμε αναπτύξει μεταξύ μας! 

Σίγουρα τα συνεχόμενα χρόνια παίζουν ρόλο στο χτίσιμο αυτού του κλίματος, αλλά το ίδιο θα σου απαντήσουν και τα νέα παιδιά που ήρθαν φέτος στην ομάδα. Φέτος ήρθαν 11 νέοι αθλητές και με την θερμή υποδοχή που είχαν, ήδη αντιλαμβάνονται πώς δημιουργούνται αυτές οι ιδιαίτερες σχέσεις. Έχει μεγάλη σημασία να έρθουμε τώρα κοντά μεταξύ μας, γιατί στη συνέχεια της σεζόν, όταν ξεκινούν οι αγώνες, η ομάδα χωρίζεται σε γκρουπ (ανάλογα το αγωνιστικό πρόγραμμα). Είναι κάτι που το νιώθουν όλοι, από τους βοηθούς, τους μηχανικούς μέχρι τους νεότερους στην ομάδα. Υπάρχει σεβασμός από όλους στο έργο που έχει αναλάβει να φέρει εις πέρας ο καθένας αλλά και αλληλοεκτίμηση. 

 

Α.Τ. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να συνυπάρχεις σε μια ομάδα με τόσα πολλά μεγάλα ονόματα;

P.S. Τον πρώτο καιρό παρουσίας μου στην ομάδα ήμουν ντροπαλός. Με τα χρόνια όμως ένιωσα σαν να βρίσκομαι στην οικογένεια μου. Όταν ήρθε ο Julian (Alaphilippe) στην ομάδα ως neo-pro, ήμουν ήδη 1 χρόνο εκεί. Πέρυσι ήρθε ο Remco (Evenpoel). Μπορεί να αποτελούν είδωλα και πρότυπα για τους νέους – και όντως πρόκειται για ξεχωριστούς αθλητές – αλλά αυτό δεν παίζει κανέναν ρόλο μεταξύ μας. Είμαστε όλοι ίσοι και όλοι νιώθουμε το ίδιο. 

 

Α.Τ. Πού σου αρέσει περισσότερο να κάνεις προπόνηση? Στα camps της ομάδας ή στην πατρίδα σου μόνος;

P.S. Θα πω στα camps. Καταρχάς ο καιρός εδώ είναι ιδανικός για προπόνηση. Στο Βέλγιο αυτή την εποχή ο καιρός δεν είναι καθόλου καλός και είναι πολύ δύσκολο να βγάλω πολλές ώρες προπόνησης με τέτοιες συνθήκες. Επίσης μπορώ να συγκεντρωθώ καλύτερα και στην προπόνηση μου αλλά και στη διατροφή μου. Γενικότερα όλα είναι πιο εύκολα στο camp για εμάς τους αθλητές γιατί το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι προπόνηση. 

Όταν είμαι σπίτι όλα γίνονται λίγο πιο δύσκολα. Έχω περισσότερες υποχρεώσεις, βοηθάω τη γυναίκα μου στις δουλειές του σπιτιού, πλένω τα πιάτα…. (γέλια)

 

 

Α.Τ. Σου αρέσει να δοκιμάζεις νέες μεθόδους στην προπόνηση σου ή είσαι από τους αθλητές οι οποίοι ακολουθούν κάθε χρόνο την πεπατημένη;

P.S. Μου αρέσει να δοκιμάζω νέες μεθόδους και τώρα με τον Βασίλη κάνω πολλά καινούρια πράγματα. Ήδη δηλαδή κάνω κομμάτια έντασης 1 ώρας κάτι το οποίο δεν έχω ξανακάνει και αυτό μου κεντρίζει το ενδιαφέρον. Βασικά ανυπομονώ να ανακαλύψω τι με περιμένει στο μέλλον.

 

A.T. Πώς είναι οι σχέσεις ανάμεσα στους αθλητές και το ‘’μεγάλο’’ αφεντικό, τον Patrick Lefevere;

P.S. Όλοι οι μάνατζερς, οι προπονητές, οι μηχανικοί και φυσικά οι αθλητές έχουν απεριόριστο σεβασμό στο πρόσωπό του. Είναι ο τύπος του ανθρώπου που όταν φτάνει σε έναν χώρο καθηλώνει τα βλέμματα. Προσωπικά έχω πολύ καλές σχέσεις και μιλάμε για πολλά θέματα, αγωνιστικά και μη. Παράλληλα είναι σαν πατέρας για όλους μας.

 

Α.Τ. Ποια θεωρείς ως την μεγαλύτερη προσωπική επιτυχία όσα χρόνια βρίσκεσαι στην ομάδα;

P.S. Στο μυαλό μου, έρχονται πολλές καλές στιγμές αλλά αν έπρεπε να διαλέξω μόνο μία, αυτή θα ήταν η κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο Παγκόσμιο Πρωταθλήμα ομαδικής χρονομέτρισης το 2014 στην Ponferrada της Ισπανίας.

 

A.T. Και μια… συμβουλή για τους ερασιτέχνες ποδηλάτες: Πόσο δύσκολο είναι να διατηρείς το ιδανικό σωματικό βάρος κατά τη διάρκεια της χρονιάς;

P.S. Θα ξεκινήσω λέγοντας πως είμαι λάτρης των γλυκών άρα καταλαβαίνεις πως αυτό από μόνο του αποτελεί μεγάλο εμπόδιο στον προγραμματισμό μου. Κάθε πρωί, ο ίδιος πιστεύω πως τρώω ένα φυσιολογικό πρωινό αλλά πάντα στο τραπέζι ακούω σχόλια ‘’ωωω τι τρώς πάλι και πώς είσαι τόσο αδύνατος…’’ είμαι διάσημος για το πρωινό μου. Αλλά γενικά μέσα στην ημέρα πρέπει να προσέχω ιδιαίτερα και ομολογώ πως το θέμα της διατροφής είναι ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια για εμένα.

Αποχαιρετήσαμε τον Pieter και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για τον Μάρτιο, όπου θα βρεθεί στην Ελλάδα μαζί με ένα γκρουπ αθλητών της ομάδας για ένα ακόμα camp, κάτω από τις οδηγίες του Βασίλη Αναστόπουλου.