mbike.gr ο κόσμος του ποδηλάτου
Μια ποδηλατική… όαση στη Τοσκάνη.
Ένα από τα πιο όμορφα ποδηλατικά καταστήματα στην Ευρώπη, σε μια από τις πιο όμορφες περιοχές του… κόσμου. White Roads
White roads είναι η αγγλική μετάφραση του «Strade bianche» ή αλλιώς της λέξης που περιγράφει τους χωματόδρομους της Ιταλίας και, στην περίπτωσή μας, της Τοσκάνης. Δεν είναι τυχαία λοιπόν η επιλογή του ονόματος για το κατάστημα το οποίο αποτελεί τον επίσημο «εκπρόσωπο» του βασικού αγώνα των strade bianche – των λευκών δρόμων.Η καρδιά της Τοσκάνης, η Gaiole in Chianti, είναι η πόλη όπου δημιουργήθηκε το πρώτο επίσημο κατάστημα L’ Eroica, που συνοδεύεται και από το πρώτο επίσημο site του διάσημου vintage αγώνα που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στην Gaiole in Chianti, στην επαρχία της Siena.
Το κατάστημα βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο της μικρής επαρχιακής πόλης, στη θέση όπου μέχρι πριν από μερικά χρόνια βρισκόταν ένα παραδοσιακό ποδηλατάδικο της περιοχής το οποίο ζούσε κυρίως από τις επισκευές και από τις πωλήσεις ανακαινισμένων ποδηλάτων. Μερικά από τα πιο όμορφα ποδήλατά του άλλωστε μπορεί κάποιος να δει πλέον ως διακόσμηση στο White Roads.
Τα προϊόντα που θα βρει ο επισκέπτης στο White Roads είναι κυρίως ρούχα, παπούτσια και αξεσουάρ, τα οποία όμως είναι μάλλον δύσκολο να βρεις οπουδήποτε αλλού. Μάλλινες αγωνιστικές μπλούζες, χειροποίητα, δερμάτινα, δετά ποδηλατικά παπούτσια, γυαλιά με δερμάτινο δέσιμο, φλασκιά, πλεκτά γάντια είναι μερικά από τα προϊόντα που «πρέπει» να πάρεις μαζί σου φεύγοντας!
Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για ένα μαγαζί που όποιος αγαπά το ποδήλατο, και κυρίως την ποδηλασία δρόμου, θέλει να μείνει ώρες… Θέλει να αγγίξει, να χαμογελάσει, να χαζέψει και στο τέλος να τα πάρει… όλα.
Για όσους δεν έχουν την τύχη να μπορούν να πάνε για τα ψώνια τους στην Τοσκάνη – ίσως με αφορμή τη συμμετοχή τους στην L’ Eroica – το online shop κάνει τη δουλειά. Απλώς δε σου δίνει την αίσθηση που παίρνεις περπατώντας στον υπέροχο αυτό χώρο, όπου θα βρεις δίπλα-δίπλα ένα μπουκάλι χύμα Chianti κι ένα MacBook Pro.
L’ Eroica: Όταν το πάθος γίνεται αγώνας
Ο Giancarlo Brocci – γέννημα θρέμμα της γης της Τοσκάνης, από την Gaiole in Chianti – είναι ο άνθρωπος ο οποίος δημιούργησε την L’ Eroica το 1977, έναν αγώνα που γρήγορα αγαπήθηκε από χιλιάδες ποδηλάτες σε όλο τον κόσμο. Στην πρώτη του αυτή διοργάνωση, το 1977, δεν είχε παρά 100 περίπου συμμετέχοντες, όμως η δυναμική του αγώνα ήταν εμφανής.
Γύρω στα 2002-2003 ήταν που η L’ Eroica άρχισε πραγματικά να συγκεντρώνει το ενδιαφέρον μεγάλου αριθμού ποδηλατών, αλλά και των διεθνών μέσων και της τοπικής κοινωνίας, ώσπου το 2010, η Independent συμπεριέλαβε την L’ Eroica ανάμεσα στις 50 καλύτερες ποδηλατικές διαδρομές στον κόσμο. Ήταν η ίδια χρονιά που ακόμη και οι New York Times έγραψαν για τον αγώνα. Αποτέλεσμα ήταν το 2011 οι συμμετοχές να ξεπεράσουν τις 4000, αριθμός εντυπωσιακός για το είδος του αγώνα. Και φυσικά ο ιδρυτής του αγώνα, ο Giancarlo Brocci – στα εξήντα του σήμερα – είναι ανάμεσα σ’ εκείνους που συμμετέχουν…
Οι περισσότεροι από τους δρόμους της διαδρομής, που είναι από το λευκό χώμα της περιοχής, αποκαλύπτουν το παρελθόν της και ζητούν με τη σειρά τους το σεβασμό και την προσοχή όσων τους χρησιμοποιούν. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο να δει κάποιος έναν ντόπιο να σταματά στην άκρη με το αυτοκίνητό του και να γεμίζει με τα χέρια μια λακκούβα που δημιουργήθηκε σε κάποια σημείο από τα νερά της βροχής.
Αποτελούν μια κληρονομιά των παλαιότερων στους νεότερους και μόνο ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζονται, καθώς είναι ευαίσθητοι στις καιρικές συνθήκες, αλλά και τη φθορά που μπορεί να προκαλέσουν αυτοκίνητα που κινούνται με υψηλές ταχύτητες.
Γι’ αυτό και το ποδήλατο – το πιο ήπιο από τα μεταφορικά μέσα – αποτελεί ίσως τον καλύτερο πρεσβευτή για την ανάδειξη και διαφύλαξη των δρόμων αυτών.
Η διαδρομή
Παρόλο που η L’ Eroica έχει αναμφίβολα έναν ηρωικό χαρακτήρα, δεν είναι «αγώνας Pro Tour». Απευθύνεται σε διαφορετικού επιπέδου αναβάτες και, προκειμένου να είναι για όλους εφικτή, έχει χωριστεί σε 4 ετάπ. Οι συμμετέχοντες αποφασίζουν οι ίδιοι πού θα κοιμηθούν ή θα φάνε – κάτι όμως για το οποίο δεν υπάρχει λόγος ν’ ανησυχεί κάποιος στην Τοσκάνη…
1ο ετάπ: Από την Gaiole in Chianti στο Buonconvento (65km)
Νωρίς το πρωί οι συμμετέχοντες συγκεντρώνονται στην Piazza Ricasoli, στην Gaiole in Chianti που έχει το όνομα του κόμη Ricasoli, το κάστρο του οποίου – μαζί με τους υπέροχους αμπελώνες του – ακόμη χαρακτηρίζει όλη την περιοχή. Ένας εσπρέσο, ένα panino και όλοι έτοιμοι για την εκκίνηση. Παρόλο που οι περισσότεροι ξεκινούν πριν καλά-καλά ξημερώσει, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, καθώς οι δρόμοι είναι φωτισμένοι με κεριά που έχουν φροντίσει να ανάψουν οι ντόπιοι και η διοργάνωση.
Η πρώτη μέρα δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη και οι κλίσεις δεν ξεπερνούν το 4%. Μέσα από μερικές υπέροχες διαδρομές – δε θα τις περιγράψουμε τώρα γιατί θα παρατήσετε ό,τι κάνετε και θα φύγετε… – οι ποδηλάτες καταλήγουν στο μικρό και γλυκό Buonconvento, μια πραγματική καστρόπολη. Όλη η διαδρομή νότια της Gaiole in Chianti είναι η περιοχή που ονομάζεται Chiantigiana, και δε χρειάζεται νομίζω να εξηγήσουμε το γιατί.
2ο ετάπ: Γύρω από το Buonconvento (60 km)
Εδώ τα πράγματα σοβαρεύουν. Πρόκειται για μια κυκλική διαδρομή στην περιοχή που ονομάζεται Val d’ Orcia, με τις κλίσεις να σοβαρεύουν επίσης και συχνά να φτάνουν το 15%. Ειδικά, όσο πλησιάζουμε στο λόφο του Montalcino, μιας πόλης που βρίσκεται στα 600 μέτρα υψόμετρο και που φυσικά, πέρα από τις ανηφόρες της, είναι διάσημη και για το υπέροχο κρασί της.
Εδώ τα πράγματα σοβαρεύουν. Πρόκειται για μια κυκλική διαδρομή στην περιοχή που ονομάζεται Val d’ Orcia, με τις κλίσεις να σοβαρεύουν επίσης και συχνά να φτάνουν το 15%. Ειδικά, όσο πλησιάζουμε στο λόφο του Montalcino, μιας πόλης που βρίσκεται στα 600 μέτρα υψόμετρο και που φυσικά, πέρα από τις ανηφόρες της, είναι διάσημη και για το υπέροχο κρασί της).
4ο ετάπ: Castelnuovo Berardenga – Gaiole in Chianti (53km)
Όποιος έχει αντέξει τις τρεις πρώτες μέρες και μπορεί ακόμη να ποδηλατήσει σε ίσια γραμμή (παρά τις σειρήνες που ακούν στις ονομασίες Chianti, Montalcino και Brunello) θα αρχίσει να αναγνωρίζει μέρη που ήδη έχει ξαναδεί, αλλά από διαφορετική προοπτική πλέον. Οι λόφοι και πάλι δε θα λείψουν, αλλά η κλίση γίνεται πλέον πιο ήπια κι έτσι μπορεί κάποιος να απολαύσει καλύτερα το τοπίο. Το τελευταίο χωμάτινο κομμάτι πριν από την Gaiole είναι αρκετά δύσκολο και χρειάζεται προσοχή. Όμως η Piazza Ricasoli και ο τερματισμός δεν είναι πια μακριά και μια βραδιά γλεντιού περιμένει τους τυχερούς που είχαν την ευτυχία να ποδηλατήσουν για τέσσερις ημέρες στην ευλογημένη αυτή περιοχή.
