Μια διαφορετική καθημερινότητα!

Μια πολυήμερη «περιπέτεια», μια ποδηλατική διοργάνωση με τουριστικό χαρακτήρα, η οποία σε βάζει επτά ημέρες στο δρόμο, με βασικό σκοπό να κάνεις (πολύ) ποδήλατο κάθε μέρα.

Κείμενο, φωτογραφία: Βέλλης Φραγκίσκος

Ακούγεται ωραίο, ακούγεται ελκυστικό. Ποια είναι η «καθημερινότητα» όμως; Απλά ερωτήματα της καθημερινότητας και οι απαντήσεις τους!

Το GBI 2016, για το οποίο σίγουρα έχετε διαβάσει σε προηγούμενα άρθρα του υπογράφοντος, αν είστε αναγνώστες του MBike, έχει κάθε χρόνο διαφορετική διαδρομή. Είναι επτά μέρες ποδηλασίας, με επιλογή “Track 1” (νορμάλ) ή “Track 2” (απαιτητικό) για κάθε μέρα. Ανάλογα με την παρέα, τον καιρό, τη διάθεση και τη συσσωρευμένη κούραση, μπορείς να διαλέξεις (συνήθως την προηγούμενη το βράδυ) αν θα πας για τα 100 – 120 χλμ. του Track 1 ή για τα 150 – 180 του Track 2. Η καθημερινότητα όμως, οι ώρες που δεν είσαι πάνω στο ποδήλατο, δεν διαφέρουν. Το εγερτήριο είναι κατά τις 6:30 στην καλύτερη περίπτωση. Μπορεί και νωρίτερα. Εφόσον έχεις διανυκτερεύσει στο GBIcamp, δεν έχεις ουσιαστική επιλογή για την ώρα εγερτηρίου. Βλέπετε το “GBIcamp” είναι μια παραλλαγή της φάσης «σκηνάκια» του ελληνικού στρατού. Ένα κλειστό γυμναστήριο, άλλοτε μεγάλο, άλλοτε όχι και τόσο, μερικές δεκάδες στρώματα τοποθετημένα σε απόσταση 0.5 – 1 μέτρο μεταξύ τους, sleepingbag, προαιρετικά σκηνές… νομίζω έχετε ήδη σχηματίσει την εικόνα. Η βραδινή «συναυλία ροχαλητού» αντιμετωπίζεται μόνο με ωτασπίδες. Και το πρωινό φως (που στην κεντρική Ευρώπη τους καλοκαιρινούς μήνες κάνει την εμφάνισή του από τις 4:30 – 5:00), δεν βρίσκει κουρτίνες να το σταματήσουν στα παράθυρα του κλειστού γυμναστηρίου. Οπότε η μάσκα ύπνου είναι επίσης απαραίτητο αξεσουάρ.

Όπως ίσως καταλάβατε, το «σχήμα» είναι σπαρτιάτικο. Υπάρχει και πιο πολυτελής έκδοση, με διαμονή σε κοντινά ξενοδοχεία. Αυτή (η έκδοση) έχει τα προφανή πλεονεκτήματα του καλύτερου ύπνου και του καλύτερου πρωινού. Απαιτεί πιο προσεκτικό προγραμματισμό, μιας και το λεωφορείο (της διοργάνωσης) που σε μεταφέρει από και προς το σημείο εκκίνησης, περνάει πολύ συγκεκριμένη ώρα (οι διοργανωτές είναι Γερμανοί – μην ξεχνιόμαστε!). Και βέβαια μια (καθόλου ευκαταφρόνητη) διαφορά στο κόστος.

Στο δρόμο, που θα περάσετε 5 – 8 ώρες ανάλογα με τη διαδρομή, υπάρχουν πράγματα που επίσης «καθορίζουν» την καθημερινότητα. Στα μισά περίπου (ή πιο μετά) της διαδρομής, θα σας περιμένει το σημείο ανεφοδιασμού της διοργάνωσης. Με νερό, ισοτονικό, μπάρες και φρούτα. Αλλά θα βρείτε και πολλά σημεία ανεφοδιασμού στη διαδρομή. Καφέ, εστιατόρια, τουριστικά περίπτερα κλπ. Παντού θα σερβίρουν καφέ, φαγητό, μπύρα κλπ. Αρκεί να έχουν ανοίξει! Πολλά ανοίγουν στις 11:00 και δεν τους περνάει από το μυαλό να ανοίξουν 10:50 για να υποδεχτούν καμιά δεκαριά πεινασμένους και διψασμένους ποδηλάτες που θα κάνουν έναν σεβαστό «λογαριασμό»! Άλλα ήθη…

Η χρήση GPSμε χάρτη και δυνατότητα navigationείναι απαραίτητη. Το δίκτυο δρόμων και ποδηλατοδρόμων είναι πυκνό και είναι αδύνατο να πάτε με «γραπτό roadbook» (το οποίο έτσι κι αλλιώς δεν παρέχεται και θα πρέπει να φτιάξετε μόνοι σας). Οπότε, αν δεν έχετε συσκευή navigation, φροντίζετε να μείνετε με κάποιον που έχει και ξέρει να τη χρησιμοποιήσει! Τα gpxαρχεία που παρέχονται είναι λεπτομερέστατα και ακριβή. Δε χρειάζεται βέβαια να πούμε πως δεν «καίμε» κόκκινα φανάρια, αν δεν θέλουμε να έχουμε πολλά πάρε-δώσε με τις αστυνομικές αρχές του τόπου. Αλλιώς, θα έχουμε – σίγουρα. Και να μη μας δουν οι αρχές, θα μας δει κάποιος που θα μας καταγγείλει σε αυτές! Πειθαρχία και τάξη λοιπόν! Μονός στοίχος στο δρόμο (σπάνια μπορούμε να κάνουμε διπλό στοίχο χωρίς να δημιουργήσουμε πρόβλημα), σήματα με τα χέρια για αλλαγές πορείας κλπ.

Φτάνοντας στον προορισμό της ημέρας, υπάρχει αντίστοιχο τελετουργικό με εκείνο της εκκίνησης. Παρκάρισμα ποδηλάτου στον ειδικό φυλασσόμενο χώρο (βάζουμε κι ένα λουκετάκι καλού – κακού), βασικές επισκευές / ετοιμασία του ποδηλάτου για την επόμενη μέρα, αν χρειάζεται. Εύρεση βαλίτσας (έχει φτάσει, την έχουν ξεφορτώσει και κάπου είναι κρυμμένη ανάμεσα στις υπόλοιπες!), παραλαβή στρώματος και εύρεση κατάλληλου σημείου κατασκήνωσης μέσα στο κλειστό γυμναστήριο. Ντους (αν έχετε πάει με καλό ρυθμό, δεν θα χρειαστεί να κάνετε ουρά, έχει πολλούς που θα έρθουν αργότερα!) και ντύσιμο με πολιτικά ρούχα. Μόλις αισθανθείτε και πάλι νορμάλ άνθρωπος, έχετε την ευκαιρία να φάτε κάτι από το BBQτου GBI, να πιείτε μπύρα ή αναψυκτικό, παρέα με τους συν-ποδηλάτες σας και να συζητήσετε τα γενόμενα της ημέρας και τα πλάνα της επόμενης. Επίσης έχετε την ευκαιρία να πάτε μια βόλτα στο κοντινό χωριό, όπου θα βρείτε σίγουρα μεγαλύτερη ποικιλία σε πρωτεΐνες και υδατάνθρακες και θα δείτε κανέναν νορμάλ άνθρωπο! Τη βραδινή κατάκλιση δεν πρέπει να την καθυστερήσετε, γιατί – είπαμε – το ξύπνημα είναι πρωινό και τα χιλιόμετρα πολλά!

Το τελετουργικό της τελευταίας μέρας διαφέρει, αφού τότε πρέπει να αποδείξετε ότι μπορείτε να λύσετε και να πακετάρετε το ποδήλατό σας σε κάποιο υπαίθριο χώρο, ιδανικά μέσα σε 30 – 45 λεπτά και να είστε έτοιμοι για το ταξίδι της επιστροφής! Προφανώς, υπάρχουν και πολλές ακόμα λεπτομέρειες της καθημερινότητας, όπως η διαχείριση των άπλυτων, ιδρωμένων και βρεγμένων ρούχων, η επάλειψη με αντηλιακό το πρωί και με αντικουνουπικό το βράδυ και πολλά άλλα μικρά και ασήμαντα. Αλλά μη σας τα πω όλα…

Ελάτε σε κανένα GBI να τα ανακαλύψετε!