Μην σας προβληματίζει ο Ελληνο-Αγγλικός τίτλος. Μου ήρθε αυθόρμητα κατά το γνωστό (ή μήπως όχι) τραγουδάκι… «κιθαρίστας ή ντράμερ»
Κείμενο: Νίκος Κριμπάλης
Μας αρέσουν οι βόλτες με το ποδήλατο, η παρέα, το fitness. Επενδύουμε διάφορα ποσά σε ρουχισμό και εξοπλισμό καθώς και σε συμμετοχές σε διάφορους αγώνες και events.
Η τάση είναι να είμαστε γενικώς ανοικτοί σε διάφορες προκλήσεις είτε αφορούν σε ποδηλατικές, είτε αφορούν σε δρομικές εκδηλώσεις.Προσωπικά, θεωρώ το ποδήλατο και έτσι το δηλώνω στις καταγραφές μου, ως «training», ενώ το τρέξιμο ως «fitness». Έτσι λοιπόν λαμβάνω ως δεδομένο για τους περισσότερους στους οποίους απευθύνομαι ότι το πρωτεύων άθλημα είναι το ποδήλατο και δευτερεύων το τρέξιμο.
Προσοχή… δε συγκρίνω. Απλώς μεταφέρω την άποψη, την εμπειρία μου και λιγότερο τη γνώση μου. Έχω διαβάσει αρκετά για το θέμα αυτό και με μία απλή αναζήτηση θα βρείτε πολλές απόψεις από πολλές διαφορετικές πηγές. Εδώ μάλλον το βλέπω από την οπτική γωνιά του ποδηλάτη με τη λογική ότι ασχολούμαι σοβαρά με το χόμπι μου και δεν είμαι συστηματικός αθλητής.
Ας κρατήσουμε λοιπόν τα παρακάτω βασικά σημεία:
• Το ένα δεν συμπληρώνει το άλλο. Απλά το αντικαθιστά.
Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι αν κάποιος απλά στοχεύει σε κάποια πιο ολοκληρωμένη προπόνηση, τρέξιμο με ποδήλατο δεν είναι η λύση. Αυτό διότι και τα δύο αθλήματα γυμνάζουν τις ίδιες μυϊκές ομάδες και είναι και τα δύο αεροβικά. Ισοπαλία λοιπόν.
• Αν στόχος είναι οι θερμίδες, τότε τρέξε
Αποδεδειγμένα με το τρέξιμο καις περισσότερες θερμίδες. Νικητής το τρέξιμο.
• Τραυματισμοί (από την άσκηση, όχι από άλλους λόγους)
Το ποδήλατο ίσως προκαλέσει κάποιους πόνους κυρίως στα γόνατα όταν οι ρυθμίσεις του ποδηλάτου δεν είναι σωστές και η διάρκεια της άσκησης μεγάλη. Αντίθετα, με το τρέξιμο, η συνεχής επαφή με το έδαφος και οι κραδασμοί θα προκαλέσουν πολύ συχνούς πόνους σε γόνατα, αχίλλειο και δικέφαλο. Ζέσταμα, τρέξιμο σε μαλακό έδαφος και cushioned παπούτσια τρεξίματος προσφέρονται ως λύση. Ωστόσο είναι γνωστό ότι κατά την επαφή με το έδαφος το πέλμα καλείται να στηρίξει έως και τρεις φορές το βάρος του σώματος. Νικητής το ποδήλατο.
• Μυϊκός όγκος στα πόδια
Το ποδήλατο χτίζει πόδια (γλουτούς, τετρακέφαλους και πίσω μηριαίους). Το τρέξιμο δεν θα αυξήσει τον όγκο ακόμα και αν τρέχεις μόνο σε ανηφόρες. Νικητής το ποδήλατο.
• Κόστος εξοπλισμού
Νικητής το τρέξιμο. Δεν θέλω να μάθει η γυναίκα μου το ετήσιο budget εξοπλισμού, εξόδων μετακίνησης και συμμετοχής σε αγώνες και εκδηλώσεις
• Χώρος άσκησης
Και εδώ νικητής το τρέξιμο. Όταν γυρνάς αργά από τη δουλειά και νιώθεις την ανάγκη να γυμναστώ, παπούτσια, ρούχα, παλμογράφο, μουσική και έφυγες. Σε μισή έως μία ώρα τρέξιμο έχεις κάψει θερμίδες και έχεις ιδρώσει.
Γενικά, έχω καταλάβει αυτό που σωστά έχω διαβάσει και περιγράφουν διάφοροι ειδικοί, προπονητές και γυμναστές, ότι δηλαδή περισσότερα οφέλη έχουν οι συστηματικοί δρομείς έχοντας ως εναλλακτική άσκηση το ποδήλατο παρά το αντίθετο.
Σημασία έχει πώς και τα δύο καλύπτουν τις ανάγκες μας για εκτόνωση, πνευματική και σωματική αποτοξίνωση, ανάγκη για κοινωνικοποίηση και κάτι ακόμη… ανάγκη αυτοπροβολής σε κοινωνικά μέσα έτσι ώστε εκτός από τα οφέλη που έτσι και αλλιώς είναι ορατά (υγεία, διάθεση κλπ), να υπάρξει και η ανάλογη επιβράβευση από φίλους και γνωστούς μεταφραζόμενη σε kudos, likes, followers κλπ.
Ότι και να κάνετε, να το κάνετε με ασφάλεια και τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις.
Όπως λένε και οι Άγγλοι… be fit to make sports, not make sports to be fit!