Στα βουνά και στα πάρκα της Αγγλίας και της Ουαλίας με ποδήλατο

Ένας μήνας με mtb σε έναν ποδηλατικό παράδεισο!

Χόμπι, μετακίνηση, extreme ή αγωνιστικό, το ποδήλατο στην Αγγλία είναι παντού και ίσως όπως ακριβώς θα έπρεπε να είναι, με όποιο είδος κι αν ασχολείσαι.

Φώτο: Joe Hayhow

Μαζί μου κουβάλησα δύο ΜΤΒ, ένα για endurο και ένα για άλματα και 4Χ. Δήλωσα συμμετοχή σε έναν αγώνα και προετοίμασα το έδαφος για μπόλικη εξερεύνηση στα μονοπάτια και τους λόφους.

Οι πρώτες εντυπώσεις
Εντυπώσεις… • 5/11/2014 Λονδίνο
Το πρώτο αίσθημα θαυμασμού ήρθε με την άφιξή μου στο Λονδίνο. Η πόλη έχει εντυπωσιακές υποδομές όπου συνυπάρχουν αυτοκίνητα, λεωφορεία, ποδήλατα και πεζοί σε μία χορογραφία κυκλοφοριακών ρυθμίσεων που δύσκολα συναντά κανείς σε άλλες πόλεις. Τα λεωφορεία έχουν ένα πρωτοφανές κύρος και άνεση στη μετακίνηση ανάμεσα στα ΙΧ, τα οποία όσο μεγάλες ουρές και αν σχηματίζουν, σε μονή παρακαλώ τις περισσότερες φορές στοίχιση, δεν τολμούν να πατήσουν το λεωφορειόδρομο.
Τα ποδήλατα με τη σειρά τους κυκλοφορούν στην άκρη του οδοστρώματος και στα φανάρια σταματούν πρώτα, στον ειδικό χώρο μπροστά από τα αμάξια. Τα φανάρια αλλάζουν σε ταυτόχρονο κόκκινο με πορτοκαλί πριν από το πράσινο για να προετοιμαστεί ο κάθε οδηγός ανάλογα και να διεξάγεται ομαλά η κυκλοφορία.
Στο Λονδίνο έκανα μερικούς κύκλους στο Richmond Park, ένα τεράστιο πάρκο με δρόμους ήπιας κυκλοφορίας για τους οδηγούς που θέλουν να το διασχίσουν, μονοπάτια περιπάτου και προφανώς σηματοδοτημένη διαδρομή ΜΤΒ. «YOU ARE ADVISED TO SLOW DOWN BEYOND THIS POINT» έλεγε πινακίδα σε μια κατηφορίτσα της πλάκας. Πινακίδες παντού που συμβουλεύουν τους πολίτες τι να προσέξουν, τι να κάνουν και πώς να συμπεριφερθούν, ρυθμίζουν την ασφάλεια όλων. Μετά από αυτή την πρώτη γεύση κατευθύνθηκα προς τη Νότια ακτή και το Βournemouth.

10/11 Bournemouth • Racing BMX – Η αρχή όλων
Υπάρχει ένας λόγος που οι ξένοι αθλητές και ειδικά οι Άγγλοι είναι τόσο δυνατοί ανεξάρτητα το είδος ποδηλασίας που εξασκούν. Ονομάζεται racing ΒΜΧ και είναι Ολυμπιακό άθλημα. Σχεδόν σε κάθε πόλη της Αγγλίας υπάρχει μια πίστα αγωνιστικού ΒΜΧ με σωστές εγκαταστάσεις για προπόνηση και διεξαγωγή αγώνων. ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ ΒΜΧ: Δεν εννοούμε τερατώδη άλματα με κενά στη μέση και τρελαμένους οδηγούς να κάνουν κόλπα. Είναι μικρές πίστες διάρκειας 40-60 δευτερολέπτων με ομαλές απογειώσεις και προσγειώσεις από τις οποίες, με σωστή τεχνική απογειώνεσαι ή ρολάρεις. Σε αυτές τις πίστες, μελλοντικοί αθλητές XC, πίστας, δρόμου και downhill κάνουν τα πρώτα τους αγωνιστικά βήματα. Τι κάνουν οι δικοί μας αθλητές, πότε ξεκινάνε και πώς ξεκινάνε;
Στο Bournemouth λοιπόν, συνάντησα την πρώτη οργανωμένη πίστα ΒΜΧ. Δίπλα σε κάποιες εγκαταστάσεις ποδοσφαίρου, λειτουργούσε για δωρεάν προπονήσεις μια πίστα ΒΜΧ, με έτοιμη τη μεταλλική πύλη, τις βάσεις για τα ποδήλατα, το χώρο του διαιτητή και τη διαγράμμιση. Μικρή ευθεία μεγάλα σαμάρια που γίνονταν άλμα με πολύ sprint, στροφή, 3 εύκολα άλματα, μερικές ακόμα στροφές και σαμάρια, λίγο χαλίκι και άσφαλτο στα berm, γρασίδι στην περίμετρο και έτοιμη… Μια μικρή πίστα έτοιμη να δεχτεί μικρούς και μεγάλους, επαγγελματίες και μη για προπόνηση και διασκέδαση. Στο Bournemouth γενικότερα, δεν είχε κάτι ενδιαφέρον από μονοπάτια ΜΤΒ, εκτός από έναν μικρό λόφο με στροφές και αλματάκια. Περάσαμε με τον κολλητό Vag Πολυχρονόπουλο ένα τέλειο πρωινό στη βροχή, γλιστρώντας στα πούσια με τζινάκι και τις επόμενες μέρες αναχώρησα για το Bristol στη Δυτική ακτή.

Στην… παιδική χαρά!
Enduro riding και 4X race • Ώρα για mountain
Ο τελευταίος και σημαντικότερος προορισμός του ταξιδιού ήταν το Bristol. Εκεί συνάντησα τον πολύ καλό μου φίλο Joe Hayhow, ο οποίος με βοήθησε να γνωρίσω όσο το δυνατόν περισσότερους ποδηλατικούς προορισμούς γίνεται στις δύο εβδομάδες που θα έμενα ακόμα. Επίσης, πήγαμε παρέα στον αγώνα 4Χ του Chicksands, όπου είχα δηλώσει συμμετοχή, μερικές μέρες μετά και τράβηξε τις φωτογραφίες που θα απολαύσετε.
H πρώτη μου βόλτα στο Bristol έγινε στο πάρκο Ashton Court. Το πάρκο καλύπτει μια πολύ μεγάλη έκταση μέσα στην πόλη, είναι περιφραγμένο με ρυθμίσεις ήπιας κυκλοφορίας για τα αμάξια και προτεραιότητα στους περιπατητές ενώ διαθέτει σηματοδοτημένα μονοπάτια ποδηλάτου βουνού με διάφορα επίπεδα δυσκολίας!
Στο Ashton Court πήρα άλλη μια γεύση της αθλητικής οργάνωσης που έχει η χώρα χωρίς απαραίτητα να το επιδιώκει. Οι αθλητές γεννιούνται μέσα από την ύπαρξη σωστών εγκαταστάσεων.
Τα τοπικά συμβούλια (αντίστοιχοι δήμοι) φροντίζουν για την ύπαρξη διαδρομών ΜΤΒ με σωστή χάραξη και σηματοδότηση ανάλογα με το επίπεδο που απαιτείται για να τις οδηγήσει κάποιος. Οι γονείς με τη σειρά τους δίνουν στα παιδιά από μικρά τη δυνατότητα να οδηγήσουν σε αυτές τις διαδρομές και να ζήσουν εμπειρίες από ηλικίες μέχρι και 4 ετών. Σωστά ακούσατε, τη μέρα που έκανα το γύρο του πάρκου συνάντησα γονείς με ΜΤΒ και τα πιτσιρίκια τους να παλεύουν στη λάσπη και τις πέτρες. Δεν ήταν πάνω από 5 ετών το μικρότερο και ανάμεσα τους υπήρχαν πολλά κορίτσια. Προφανώς στη διαδρομή αυτή έκανε και την προπόνηση του με singlespeed 29άρι ένας από τους πιο γρήγορους αθλητές XC της Αγγλίας, αρκετό για αυτόν, αρκετό για όλους. Οι διαδρομές του πάρκου ξεδιπλώνονταν ανάμεσα στα δέντρα με σαμάρια, στροφές και ειδικό στρώσιμο με πέτρες και χώμα για να αντέχει η κατασκευή. Ήταν σε όλο της το μήκος σηματοδοτημένη με προειδοποιήσεις και πληροφορίες για όσους χρησιμοποιούσαν το χώρο. Ανάμεσα στα μικρά λιβάδια του πάρκου υπήρχε μια καφετέρια με ένα μίνι πιεστικό μηχάνημα (1 λίρα τα 3΄) και συνεργείο για ποδήλατα. Τι άλλο να ζητήσει κανείς ακριβώς δίπλα στην πόλη για την καθημερινή του προπόνηση;

Mendip Hills-Cwmcarn
Τις επόμενες μέρες οδήγησα τα μονοπάτια των Mendip Hills με τον local ιδιοκτήτη του γνωστού καταστήματος «Bad Ass Bikes» να με ξεναγεί στο χάος από ρίζες, λάσπη και κλίση. Ο Rob Coocksley ή αλλιώς «The Rock» είναι κάνα-δυο φορές πρωταθλητής Enduro και πολύ παλιός και έμπειρος αναβάτης που σε χαζεύει αν περάσεις ώρες μαζί του μιλώντας για ΜΤΒ. Ξέρει απλά πάρα πολλά, και οδηγεί ακόμα καλύτερα! Κατάλαβα για άλλη μια φορά γιατί οι Άγγλοι είναι τόσο καλοί οδηγοί και γιατί πουλάνε τα ποδήλατά τους τόσο φθηνά! Σε μια εβδομάδα οδήγησης χάθηκαν γραφικά από πεταλιέρες και ψαλίδια, ενώ όλο το ποδήλατο έχασε την γυαλάδα του. Η οδήγηση αποζημίωσε με το παραπάνω τις φθορές όμως. Μετά το σκαρφάλωμα στους λόφους οδηγήθηκα στην αρχή του πρώτου singletrack. Σκοτάδι απόλυτο, μαύρο σκοτάδι κάτω και μέσα από τα κλαδιά πυκνών δέντρων που έκρυβαν για τα καλά το λιγοστό φως του ήλιου. Ίσα που περνούσαν λίγες ακτίνες για να φωτίσουν τις ρίζες και τη λάσπη. Εκεί μπήκαμε αφού κλείσαμε για λίγο τα μάτια, ώστε να συνηθίσουν το χαμηλό φωτισμό. Στην πλαγιά του λόφου απλωνόταν ένα από τα πιο απαιτητικά μονοπάτια για endurο ποδήλατο. Χρησιμοποιώ τον όρο endurο γιατί πολύ απλά ταιριάζει στη φιλοσοφία των ποδηλάτων. Ήπια κλίση, άγριο και λασπωμένο terrain που απαιτεί ένα ευκίνητο, ελαφρύ και γρήγορο ποδήλατο για να το απολαύσεις και σίγουρα να φτάσεις στην κορυφή πιο εύκολα. Οι κλίσεις της Αγγλίας δεν αστειεύονται! Προτιμώ σίγουρα μια ανάβαση Πάρνηθας από το στεγνό, ξερό χωματόδρομο παρά μια σύντομη ανάβαση στην υγρή πηχτή λάσπη ενός λόφου. Απορροφά την ενέργεια σου πολύ πιο γρήγορα και κάνει τη βόλτα όμορφα επώδυνη όταν το συνηθίσεις. Μια που ξεκίνησα την κουβέντα για ανηφόρες, στο πάρκο Cwmcarn έζησα τη μεγαλύτερη και πιο τεχνική ανάβαση του ταξιδιού. Στο μέρος αυτό, όπως πάντα free of charge, θα βρει κάποιος πλήθος από μονοπάτια ανάμεσα στους λόφους. Κλειστές στροφές, βράχια, λάσπη και όμορφη θέα δημιουργούν τις ιδανικές συνθήκες για να απολαύσει κάποιος το ποδήλατό του, ενώ ένα τσιμεντένιο pumptrack στη βάση του λόφου και η τεράστια πίστα downhill που ξεκινά από το πιο ψηλό σημείο της περιοχής ολοκληρώνουν τις εγκαταστάσεις με τον πιο σωστό τρόπο. Ξαναλέω… τσάμπα, όμορφα, λειτουργικά μονοπάτια τύπου IMBA στην πλαγιά του λόφου φτιαγμένα από το κράτος για να κάνει ο κόσμος ποδήλατο.
Από τα τσάμπα ας περάσουμε στα επί πληρωμή…

 

Bike Park Wales
To Bike Park Wales βρίσκεται στην Ουαλία. Μιάμιση ώρα οδήγηση από το Bristol και παρκάρεις στη βάση του πιο οργανωμένου πάρκου για ΜΤΒ στο Ηνωμένο Βασίλειο… Η οργάνωση εκεί ξεπερνάει κάθε φαντασία. Το πάρκο είναι μια συνεργασία ιδιωτικής εταιρίας με παραχώρηση του χώρου από τους ιδιοκτήτες και την τοπική αρχή. Με άριστα χωματουργικά έργα έχει κατασκευαστεί ένα δίκτυο μονοπατιών που ξεκινά από την κορυφή μερικών λόφων και καταλήγει στη βάση. ΒΑΣΗ ίσον: Ταμείο, εστιατόριο, καφετέρια και ένα υπέροχο bikeshop με προϊόντα που μόλις κυκλοφόρησαν. Τι άλλο να ζητήσει κανείς; Με 7 λίρες αποκτάς ένα ημερήσιο πάσο και κάνεις μόνος σου πάνω-κάτω. Για τα μεγάλα ποδήλατα και αυτούς που θέλουν μόνο κατηφόρα, 7 βαν με ειδικά τρέιλερ περιμένουν για να εξυπηρετήσουν μέχρι και 150 οδηγούς σε συνθήκες αγώνα.
Τα μονοπάτια είχαν μεγάλη ποικιλία σε επίπεδα, από απλό στρωμένο με μεγάλα αραιά σαμάρια και εύκολες ανοιχτές στροφές μέχρι του αγώνα DH με τις τεράστιες ρίζες και τις αρνητικές κλίσεις! Μεγάλα άλματα στρωμένα και καλοσχηματισμένα εξυπηρετούσαν καθημερινά δεκάδες αναβάτες. Απίστευτος αριθμός άψογα εξοπλισμένων οδηγών με υπέροχα ποδήλατα και σωστό εξοπλισμό από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Οδηγικά το πάρκο σε ανέβαζε επίπεδο μόνο και μόνο από την κατασκευαστική του ποιότητα. Μπορούσες να πας πιο γρήγορα γιατί ήταν εφικτό. Είχες στροφή να στρίψεις, χώρο να φρενάρεις και τεράστια προσγείωση να μπεις. Μετά έρχεται η χάραξη της πίστας, που έγινε από γνώστες και ειδικούς οι οποίοι έχουν μεγάλη εμπειρία. Καμία στροφή δεν ήταν λάθος και κανένα άλμα δεν είχε λιγότερη ή περισσότερη φόρα. Μπορεί το πολύ μηχάνημα να μην αρέσει ίσως σε κάποιους, όπως πήρε το αυτί μου. Ναι υπάρχουν παράπονα ότι θα έπρεπε να είναι πιο φυσικές οι πίστες, έτσι το 2015 ετοιμάζεται ένα νέο, χωρίς πολλή ανθρώπινη επέμβαση μονοπάτι για να καλύψει όλα τα γούστα.

Με δυο-τρεις επισκέψεις ακόμα στο πάρκο της Ουαλίας έκλεισε το ταξίδι μου στο Ηνωμένο Βασίλειο και ετοίμασα βαλίτσες για Ελλάδα έχοντας φορτίσει τις ΜΤΒ μπαταρίες μου. Όσα μονοπάτια, πάρκα και οργάνωση αν έχουν η απουσία του ήλιου είναι κάτι πολύ σημαντικό. Βουνά έχουμε περισσότερα, μονοπάτια έχουμε και εμείς και ας μην είναι οργανωμένα, σηματοδοτημένα ακόμα και νόμιμα. Τη φύση, τη διατροφή και το κλίμα της Ελλάδος δε θα τα σύγκρινα με καμία οργάνωση και εγκατάσταση. Για αυτά χρειάζονται οι σωστοί άνθρωποι στις σωστές θέσεις με σωστές ιδέες και προτάσεις. Τι θα ήμασταν αν τα καταφέρναμε έτσι σε όλους τους τομείς; Ένας θεός ξέρει… Αύριο πάω γι’ άλματα, στο ηλιόλουστο Μαρούσι, με κοντομάνικο… χειμώνα..!