Συμβουλές επιβίωσης.
“Εεε, φιλαράκο! Επειδή εσύ βλέπω ξέρεις από ποδήλατα, μπορείς να ρίξεις μια ματιά και στο δικό μου; Δεν θα σου πάρει ούτε ένα λεπτό είμαι σίγουρος”.
Όλοι , λίγο πολύ, που ασχολούμαστε με το ποδήλατο, έχουμε βρεθεί μπροστά σε κάποιον γείτονα, τον οποίο συνήθως, απλώς ξέρουμε φυσιογνωμικά, να εκλιπαρεί για την βοήθειά μας. Εκεί συνήθως είναι που ξεκινούν τα δικά μας προβλήματα, καθώς το σύνηθες είναι να χρειάζεται να κάνουμε τη δουλειά που έντεχνα απέφυγε να κάνει ο ποδηλατάς της γειτονιάς μας, γιατί ήξερε τι τον περιμένει.Το ποδήλατο του γείτονα, συνήθως αγορασμένο από πολυκατάστημα έναντι διψήφιου αριθμού ευρώ για να θεωρείται τεφαρίκι, έχει τέτοια σχέση με την ποιότητα, όση και ο γαμπρός με την πεθερά του. Οποιαδήποτε απόπειρα για να ξεβιδωθεί μια βίδα, της οποίας το υλικό μοιάζει απίστευτα με την πλαστελίνη, αποδεικνύεται αποτυχημένη. Η λέξη «ρύθμιση» μάλλον δεν υπάρχει καθόλου στο λεξικό των κατασκευαστών, καθώς τα πάντα λειτουργούν αυστηρά και μόνο σε μια συγκεκριμένη θέση, έτσι, οποιαδήποτε απόπειρα αλλαγής της θέσης αυτής, οδηγεί σε καταστροφή!
Τα καλώδια και τα συρματόσχοινα δε, είναι για να διαρκέσουν όσο και το ποδήλατο. Εκεί, στη μυστηριώδη για εμάς Άπω Ανατολή, όπου κατασκευάζονται αυτά τα ποδήλατα, πρέπει να έχουν και μια τέταρτη διάσταση με τη χρήση της οποίας περνούν τα συρματόσχοινα, γιατί οποιαδήποτε απόπειρα από εμάς τους αμύητους δυτικούς για να το επιτύχουμε αυτό στις τρεις διαστάσεις, είναι αποτυχημένη.
Τα θέματα των φρένων τους δε από μόνα τους, μπορούν να αποτελέσουν ένα ολόκληρο βιβλίο με ανατριχιαστικές ιστορίες φρίκης, τόσο των ιδιοκτητών όσο και, αυτό μας ενδιαφέρει άλλωστε, αυτών
που επιχειρούν να τα σκαλίσουν. Το πιο συνηθισμένο είναι ο ανατριχιαστικός ήχος που παράγουν κατά το φρενάρισμα, ήχος που σε χροιά, ένταση και διάρκεια, κυμαίνεται κατά περίπτωση, από κραυγή ιπποπόταμου έως φρενάρισμα τριαξονικού με ρυμουλκούμενο.
Όταν λοιπόν, με τους γνωστούς τρόπους, -γυαλοχάρτισμα, καθαρισμός με βενζίνη, κλπ.- ή με τη συνδρομή θεϊκών δυνάμεων, καταφέρουμε να σταματήσουμε το θόρυβο, θα ανακαλύψουμε ότι απλά δεν δουλεύουν τα φρένα και ότι τελικά ο ήχος παρείχε κάλυψη για αυτή την έλλειψη: «Για να κάνει τόσο θόρυβο, μάλλον καλά φρενάρει» σκέφτεται ο δύστυχος αναβάτης, καθώς ο ήχος τον αποσπά από την πραγματικότητα.
Αυτά είναι, απλώς, λίγα από τα απρόοπτα που μπορεί να αντιμετωπίσει όποιος μπλέξει. Η ενασχόληση στο επίπεδο επισκευής με το ποδήλατο του γείτονα αποτελεί επιχείρηση υψηλού ρίσκου, καθώς εκτός από τα σίγουρα σπασμένα νεύρα και χρόνο, ο καλόψυχος «γνώστης» μάλλον θα βρει και τον μπελά του στο τέλος, καθώς θα του χρεωθεί και η επιπλέον δυσλειτουργία του ποδηλάτου, η οποία θα προκληθεί από τις φιλότιμες παρεμβάσεις του.
Ποτέ, μα ποτέ, ούτε με αμοιβή, ούτε με την προοπτική μιας καινούργιας γνωριμίας, ούτε για οποιονδήποτε άλλο λόγο, μην ενδώσετε στην επισκευή τέτοιου ποδηλάτου.
Εκτός αν είστε από τη φύση σας ριψοκίνδυνοι!