Tabula Rasa 

«Άγραφος πίνακας»

Κείμενο: Μανώλης  Παρταράκης

Με αφορμή τη συμπλήρωση πέντε χρόνων από τη δημιουργία της ποδηλατική ομάδας των Αγίων θα ήθελα να καταγράψω κάποιες σκέψεις και συναισθήματα από καρδιάς για το πώς εντάχθηκα και εγώ σε αυτό το παρεάκι.

Tabula Rasa  λοιπόν είναι η λατινική έκφραση του όρου άγραφος πίνακας και αναφέρεται στην επιστημονική θεωρία που ορίζει πως ο άνθρωπος δεν γεννιέται με προϋπάρχουσες, έμφυτες γνώσεις, αλλά η γνώση του αποκτάται μέσω της εμπειρίας και αντίληψής του.

Κάπως έτσι λοιπόν με παρέλαβαν οι Άγιοι, με μηδενικές εμπειρίες γύρω από την ποδηλασία, εκτός αν θεωρείται εμπειρία τα δυο χλμ. που έκανα από το σπίτι στη δουλειά και πίσω όποτε είχα κέφι.

Η γνωριμία έγινε τον Ιούλιο του 2014 και ο έρωτας ήτω κεραυνοβόλος. Λάτρεψα τα χαρούμενα πρόσωπα των ατόμων που πλέον τρία χρόνια μετά είμαστε κάτι παραπάνω από φίλοι.

Μια ώρα πριν από την εκκίνηση της βόλτας και το μόνο που σκέπτομαι είναι αυτή. «Γουστάρω» τα πάντα γύρω από αυτήν. Την εκκίνηση με τη χαλαρή κουβεντούλα, την προσπάθεια ανεύρεσης ρυθμού, τις επιθέσεις στα ανηφορικά σημεία, το ατελείωτο κουβεντολόι κατά τη διάρκειά της, αλλά και στην αποθεραπεία, για θέματα επί παντός επιστητού. Όταν πλέον ολοκληρωθεί η βόλτα, κατά την επιστροφή στο σπίτι, κουρασμένος στο σώμα αλλά και γεμάτος θετική ενέργεια  η μοναδική μου σκέψη είναι πότε θα ξαναέρθει η Δευτέρα.

Μειδιώ όταν θυμάμαι την πρώτη φορά που πηρά μέρος στην βόλτα. Βγάλαμε περί τα 50 χλμ. και η επιστροφή προς τους Αγίους περιελάμβανε την ανηφόρα πίσω από τον Άρειο Πάγο για να βγεις στα Τουρκοβούνια.

Εγώ φυσικά δεν μπόρεσα να την βγάλω, την περπάτησα όλη λαχανιασμένος με τον αρχηγό συνεχώς δίπλα μου να προσπαθεί να με πείσει ότι δεν είμαι άχρηστος, όπως ένιωθα, ότι όλοι περνάμε από αυτό το στάδιο.

Θυμάμαι στις πρώτεςβόλτες να γυρίζω στο σπίτι και να θέλω να καταβροχθίσωόλο το ψυγείο. Λογικό ήταν, αφού δεν είχα ούτε τις βασικές γνώσεις γύρω από την ποδηλατική άθληση, για το πώς πρέπει να προετοιμάσω το σώμα μου πριν από την βόλτα-προπόνηση, πώς πρέπει να το συντηρήσω κατά τη διάρκειά της και τέλος πώς να κάνω την κατάλληλη αποθεραπεία μετά την ολοκλήρωσή της.

Από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Σιγά σιγά και με την καθοδήγηση ατόμων μέσα από την ομάδα που ασχολούνται  περισσότερα χρόνια με το άθλημα, έφτιαξα τη διατροφή μου, «κάθισα» σωστά πάνω στο ποδήλατο, άλλαξα από πάνω του ότι δεν ήταν συμβατό με την κατηγορία που ονομάζεται ποδηλατοτουρισμός και πλέον μπορώ και καλύπτω τεράστιες αποστάσεις με το ποδήλατο.

Το 2015 πηρά μέρος στο πρώτο μου brevet και το 2016 κατάφερα να αποκτήσω τον τίτλο του Super Randonneur 2016, αφού κάλυψα με επιτυχία και εντός χρονικού ορίου τις αποστάσεις των 200, 300, 400 και 600 χιλιομέτρων.

Το σημαντικότερο όλων είναι ότι αυτά τα κατάφερα μόνο με τις βόλτες των αγίων. Ακόμα και κάποιες προπονήσεις που πραγματοποίησα ήταν με άτομα που γνώρισα μέσα στην ομάδα. Αλλά αυτά θα σας τα εξιστορήσω κάποια άλλη φορά.

Επιστρέφοντας στα της ομάδας θα ήταν κρίμα να μην αναφέρω ότι έχει πιστούς φίλους που την ακολουθούν πιστά. Πραγματικά δεν λογαριάζουν χρόνο-χρήμα και κινούν ουρανό και γη για να βρίσκονται κάθε Δευτέρα βράδυ στην πλατεία. Αυτό το αποδεικνύει το ότι έχουμε αφίξεις από όλο σχεδόν το λεκανοπέδιο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα μηνύματα απογοήτευσης κάθε φορά που ακυρώνεται μια βόλτα και αυτό γιατί, με δεδομένο το αυξημένο επίπεδο των ατόμων που συμμετέχουν, δεν έχουν πρόβλημα για να γίνει η βόλτα ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών.

Αρκετά όμως με την πολυλογία μου.

Κλείνοντας θα ήθελα να μας ευχηθώ να τις χιλιάσουμε τις βόλτες μας με υγεία, μένοντας μακριά από τα ατυχήματα για να μπορούμε να ευχαριστιόμαστε το ποδήλατο αλλά και τον «μποεμ» τρόπο ζωής που το διακατέχει.

Χρόνια μας πολλά λοιπόν και ραντεβού κάθε Δευτέρα στην 20:00 στην πλατεία των Αγίων.

Υ.Γ. Για να μην το ξεχάσω, θέλω να απευθυνθώ σε εκείνο/η τον ποδηλάτη που δεν έχει έρθει σε μια από τις συναντήσεις μας και θα ήθελα να του πω να το τολμήσει. Ας φέρει και τα όποια συναισθήματα κούρασης, απογοήτευσης, στενοχώριας, μιζέριας, έχουν μαζευτεί μέσα του από την καθημερινότητα. Να έρθει να θεραπεύσει σώμα και ψυχή ποδηλατώντας μαζί μας. Το μόνο που του ζητάμε είναι να έχει μαζί του το κράνος και φωτάκια μπρος πίσω. Τα υπόλοιπα είναι δικιά μας ευθύνη….

ΑΓΙΟΙ  – AGIOI CYCLING TEAM
Έδρα : Άγιοι Ανάργυροι, Αττική
Facebook: https://www.facebook.com/groups/484265904937327/
Strava club: https://www.strava.com/clubs/240812